Synowódzko Niżne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Synowódzko Niżne
Ilustracja
Cerkiew Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny we wsi Synowódzko Niżne
Państwo

 Ukraina

Obwód

 lwowski

Rejon

skolski

Populacja (2001)
• liczba ludności


1113

Kod pocztowy

82615

Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Synowódzko Niżne”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Synowódzko Niżne”
Ziemia49°06′32″N 23°38′24″E/49,108889 23,640000

Synowódzko Niżne (ukr. Нижнє Синьовидне) – wieś na Ukrainie, w rejonie skolskim obwodu lwowskiego. Wieś liczy 1113 mieszkańców.

Znajduje tu się przystanek kolejowy Synowódzko Niżne, położony na linii LwówStryjBatiowo.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wieś Synowucko Niże położona na przełomie XVI i XVII wieku w powiecie stryjskim ziemi przemyskiej województwa ruskiego[1], wieś Sienowocko Niżne w drugiej połowie XVII wieku należał do starostwa stryjskiego[2].

W II Rzeczypospolitej do 1934 roku samodzielna gmina jednostkowa, następnie należała do zbiorowej wiejskiej gminy Synowódzko Wyżne[3]. Początkowo w powiecie skolskim, a od 1932 roku w powiecie stryjskim w woj. stanisławowskiem[4]. Po wojnie wieś weszła w struktury administracyjne Związku Radzieckiego.

W czasie okupacji niemieckiej Józef i Paulina Matusiewicz oraz córka Emilia Matusiewicz-Młot, udzieli pomocy i opieki Anicie Eckstein z d. Helfgott. Rodzina Matusiewiczów została uhonorowana medalem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Atlas historyczny Rzeczypospolitej Polskiej wydany z zasiłkiem Akademii Umiejętności w Krakowie, [T. 1] , Epoka przełomu z wieku XVI-ego na XVII-sty. Dział II-gi. "Ziemie Ruskie" Rzeczypospolitej, Dział opracowany przez Aleksandra Jabłonowskiego [...], k. 3.
  2. Lustracja województwa ruskiego 1661-1665. Cz. 1, Ziemia Przemyska i Sanocka, wydali Kazimierz Arłamowski i Wanda Kaput, Wrocław-Warszawa-Kraków 1970, s. 183.
  3. Dz.U. z 1934 r. nr 68, poz. 628
  4. Dz.U. z 1932 r. nr 6, poz. 37
  5. https://sprawiedliwi.org.pl/pl/historie-pomocy/historia-pomocy-rodzina-matusiewiczow

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]