Szolem Mandelbrojt

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szolem Mandelbrojt
Ilustracja
Państwo działania

 Polska
 Francja

Data i miejsce urodzenia

10 stycznia 1899
Warszawa, Królestwo Polskie

Data i miejsce śmierci

23 września 1983
Paryż, Francja

Alma Mater

Université Paris Sorbonne
Charkowski Uniwersytet Narodowy im. Wasyla Karazina

Instytucja

Collège de France
Uniwersytet Rice’a
University of Clermont-Ferrand
Université Lille Nord de France

Szolem Mandelbrojt (ur. 10 stycznia 1899 w Warszawie, zm. 23 września 1983 w Paryżu) – matematyk pochodzenia polsko-żydowskiego. Jego prace dotyczyły głównie klasycznej analizy matematycznej. Był uczniem Jacques'a Hadamarda, został jego następcą w Collège de France.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Brał udział w początkowych publikacjach Stowarzyszenia współpracowników Nicolasa Bourbakiego. Później skoncentrował się na szeregach Dirichleta, szeregach lakunarnych, funkcjach całkowitych i innych ważnych zagadnieniach analizy zespolonej i harmonicznej.

Podczas II wojny światowej od roku 1940 przebywał w USA, w Houston, gdzie pracował na Rice University, dzięki pomocy Louisa Rapkine.

Był stryjem Benoît Mandelbrota, twórcy pojęcia „fraktal”.

W 2014 Instytut Francuski w Warszawie oraz Ambasada Francji w Polsce ustanowiły Nagrodę Szolema Mandelbrojta przyznawaną wybitnym polskim matematykom, którzy nie ukończyli 45 lat[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Adrian Langer laureatem pierwszej edycji Nagrody Szolema Mandelbrojta. ptm.org.pl, 3 czerwca 2015. [dostęp 2016-07-10].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]