Przejdź do zawartości

Sąd Konstytucyjny (Indonezja)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sąd Konstytucyjny
Mahkamah Konstituti
Ilustracja
Obszar właściwości

Republika Indonezji

Podstawa prawna

Konstytucja Republiki Indonezji

Organizacja wewnętrzna
Skład

9 sędziów

Przewodniczy

Prezes Sądu Konstytucyjnego

Funkcjonowanie
Okres funkcjonowania

od 9 listopada 2001

Siedziba

Dżakarta

Strona internetowa
Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych

Sąd Konstytucyjny (indonez. Mahkamah Konstituti) – jeden z naczelnych organów władzy sądowniczej w Republice Indonezji. Utworzony na mocy trzeciej poprawki do konstytucji z 9 listopada 2001 roku. Działalność swoją rozpoczął 15 października 2003 roku. Wcześniej funkcję Sądu Konstytucyjnego sprawował Sąd Najwyższy.

Skład

[edytuj | edytuj kod]

W skład Sądu Konstytucyjnego wchodzi 9 sędziów, wybieranych po trzech przez indonezyjskiego prezydenta, Ludową Izbę Reprezentantów i Sąd Najwyższy. Kadencja sędziego trwa pięć lat z możliwością jednorazowej reelekcji. Prezes i wiceprezes Sądu Konstytucyjnego wybierani są spośród sędziów i przez sędziów opisywanego organu.

Warunki wyboru

[edytuj | edytuj kod]

Konstytucja Indonezji w art. 24C ust. 5 wymaga aby kandydat „był prawy i sprawiedliwy, posiadał nienaganną osobowość, charakteryzował się postawą godną męża stanu oraz wyróżniał się wiedzą na temat konstytucji oraz instytucji państwowych”[1]. Wymogi formalne w odniesieniu do kandydata na sędziego w Sądzie Konstytucyjnym zawiera również art. 16 ustawy z 2003 roku stanowiący, iż sędzią może być jedynie indonezyjski obywatel, który ukończył 40 lat w chwili wyboru, posiada wyższe wykształcenie prawnicze, nie został prawomocnie skazany na karę więzienia za przestępstwo zagrożone karą 5 lat pozbawienia wolności lub powyżej, nie ogłosił bankructwa potwierdzonego orzeczeniem odpowiedniego sądu, posiada odpowiednie doświadczenie zawodowe[2].

Sędziów Sądu Konstytucyjnego wiąże zasada apolityczności oraz niepołączalności stanowisk. Sędziowie w czasie pełnienia urzędu nie mogą być członkami partii politycznych, pełnić innych urzędów państwowych, prowadzić działalności gospodarczej, praktyki adwokackiej oraz innych funkcji natury publicznej.

Zadania Sądu Konstytucyjnego

[edytuj | edytuj kod]

Do podstawowych zadań Sądu Konstytucyjnego w Republice Indonezji należy:

  • kontrola konstytucyjności prawa;
  • rozstrzyganie sporów kompetencyjnych;
  • badanie zgodności celów i działalności ugrupowań politycznych z ustawą zasadniczą;
  • rozpatrywanie protestów wyborczych;
  • wydanie opinii dla Ludowej Izby Reprezentantów w sprawie pociągnięcia do odpowiedzialności prezydenta (wiceprezydenta).

Orzeczenia Sądu Konstytucyjnego mają moc powszechnie obowiązującą i są ostateczne.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. G. Kuca, Indonezja, [w:] S. Bożyk, M. Grzybowski (red.), Systemy Ustrojowe Państw Współczesnych, (red.), Białystok 2012, s. 494.
  2. Tamże.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • S. Bożyk, M. Grzybowski (red.), Systemy Ustrojowe Państw Współczesnych, Białystok 2012.