Słupie (województwo lubelskie)

Słupie

wieś
Państwo	Polska
Województwo	lubelskie
Powiat	janowski
Gmina	Modliborzyce
Liczba ludności (2021)	424
Strefa numeracyjna	15
Kod pocztowy	23-310
Tablice rejestracyjne	LJA
SIMC	0799799
Położenie na mapie Polski Słupie
Położenie na mapie województwa lubelskiego Słupie
Położenie na mapie powiatu janowskiego Słupie
Położenie na mapie gminy Modliborzyce Słupie
50°45′17″N 22°18′33″E

Słupie – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie janowskim, w gminie Modliborzyce.

Integralne części wsi Słupie

SIMC	Nazwa	Rodzaj
0799807	Grabczycha	część wsi
0799813	Księże Słupie	część wsi

Krótki opis

Wieś szlachecka Słupia położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie urzędowskim województwa lubelskiego. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie tarnobrzeskim. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 424 mieszkańców i była siódmą co do wielkości miejscowością gminy Modliborzyce. Miejscowa ludność wyznania katolickiego przynależy do Parafii św. Stanisława w Modliborzycach.

Historia

Niestety nie można dokładnie ustalić kiedy powstała miejscowość. Nazwa wsi należy utożsamiać z nazwą typu obronnego i oznacza najprawdopodobniej siedzibę załogi, która strzegła grodu kasztelańskiego (chodzi tu o Zawichost). Na takiej podstawie wnioskować można, że Słupie mogło już istnieć w XIII w. Pierwsza wzmianka o wsi jednak pochodzi już z 1412 r. Wtedy to Jan Dłuto nadał nowo erygowanemu kościołowi w Słupiu borek z barciami i 7 łanów ziemi, na części których pleban osadził z czasem chłopów. W XVI w. wieś dzierżyli Bystramowie. Natomiast pod koniec XVI w. Słupie zakupili Rzeczyccy, a od nich w I połowie XVII wieku Wiotescy. W 1631 r. Stanisław Wioteski podjął udaną lokację na gruntach Słupi miasteczka Modliborzyce, dokąd, po zbudowaniu tam w 1664 r. kościoła, przeniesiono parafię. W I połowie XVIII w. dziedzicami rozległych dóbr modliborskich, w tym Słupia, zostali Nahoreccy. Podczas wojny północnej miejscowość doznała zniszczeń. Na przestrzeni XVIII w. istniał młyn, barcie pszczele i zabudowania dworskie. W I połowie XVIII w. Słupie pozostawało we władaniu, na prawie zastawu, Józefa Bielskiego. Składał on wielokrotne skargi na Nahoreckich, którzy dopuścili się wielu krzywd wobec poddanych (niszczenie chałup, wyganianie chłopów). Od końca XVIII w. wieś należała do Dolińskich, a od 1862 r. do Gorzkowskich. Podczas powstania styczniowego oddział powstańczy stoczył pod Słupią potyczkę z Rosjanami (23 stycznia 1863 r.). Reforma z 1864 r. uwłaszczyła 23 gospodarzy (w tym 8 w Słupiu Księżym). Według spisu powszechnego z 1921 r. wieś liczyła 45 domów i 288 mieszkańców. W latach dwudziestych powstało Koło Młodzieży Wiejskiej. Szesnastego września 1939 r. Słupie zostało zbombardowane przez lotnictwo niemieckie.

Części wsi

• Grabczycha – część wsi, wzmiankowana w już w 1865 r. Została zasiedlona przez osadników z Galicji. W 1921 r. liczyła 7 domów i 45.
• Kornelówka – część wsi, początkowo był to folwark wyodrębniony pod koniec XIX w. z dóbr modliborskich. Na początku XX w. powstała kolonia, która w 1921 r. liczyła 8 domów i 51 mieszkańców.

Zobacz też

• Słupie
• Słupiec

Bibliografia

• Księgi Grodzkie Lubelskie, Relacje, sygn.: 214, 346-347v; 230, 3-3v; 256, 367-367v; 264, 303v; 272, 798-799; 306, 11 lv; 313, 147v.
• Księgi Ziemskie Lubelskie, Ingrosacje, sygn.: 18, 23-48.
• Szymanek W.: Z dziejów Kraśnika i okolic w okresie okupacji niemieckiej w latach 1939-1944, Kraśnik 1990, str. 108.
• Sochacka A.: Własność ziemska w województwie lubelskim w średniowieczu, Lublin 1987, str. 15-16, 96-97, 103, 148.
• Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. IV, Województwo lubelskie, Warszawa 1924, str. 38.
• Zieliński S.: Bitwy i potyczki 1863-1864, Rapperswil 1913, str. 82.
• Województwo lubelskie w 15 tomach Słownika geograficznego Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich 1880-1904, oprać. W. Sakławski, Lublin 1974, str. 245.
• Kuraś S.: Słownik historyczno-geograficzny województwa lubelskiego w średniowieczu, w: Dzieje Lubelszczyzny, t. III, Warszawa 1983, str. 216.
• Księga Miejska Lublina, sygn.: 266.
• Lustracja województwa lubelskiego 1565, Wrocław-Warszawa 1959, str. 45.
• Tabele Likwidacyjne, sygn.:1165, 1166.
• Inglot S. (red.), Rejestr poborowy województwa lubelskiego, Wrocław 1957, str. 81-82.
• Rząd Gubernialny Lubelski, Spisy, sygn.: 32; 143.
• Komisarz do spraw włościańskich powiatu Janów, sygn.: 432; 476a, 10-10v.
• Rys Historyczny Miejscowości Powiatu Janowskiego - Zenon Baranowski; Stalowa Wola 2001, ISBN 83-87840-53-X.
• ArturA. Bata ArturA., HannaH. Lawera HannaH., Gmina Modliborzyce, Krosno: Oficyna Wydawnicza „Apla”, 2005, ISBN 83-7450-018-2, OCLC 750023945 . Brak numerów stron w książce