Tadeusz Franciszek Foryś

Tadeusz Franciszek Foryś
	major saperów
Data i miejsce urodzenia	3 maja 1899 ; Kraków
Data i miejsce śmierci	18 czerwca 1940 ; Thouars Francja
	Przebieg służby
Lata służby	1917–1940
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier; Wojsko Polskie
Jednostki	1 Pułk Saperów Kolejowych
Stanowiska	dowódca plutonu; dowódca kompanii; dowódca grupy wojsk kolejowych
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; wojna polsko-bolszewicka; kampania wrześniowa
	Odznaczenia

Tadeusz Franciszek Foryś (ur. 3 maja 1899 w Krakowie, zm. 18 czerwca 1940 w Thouars, Francja) – inżynier, major saperów Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Tadeusz Franciszek Foryś urodził się 3 maja 1899 roku w Krakowie. W 1917 roku ukończył Gimnazjum św. Jacka w Krakowie. Od października 1917 r. pełnił czynną służbę wojskową w armii austriackiej. Od marca do czerwca 1918 roku przebywał w Szkole Oficerów Rezerwy w Opawie. W sierpniu 1918 roku został skierowany na front włoski, na którym walczył do grudnia 1918 roku. W międzyczasie ukończył kurs dla oficerów w Cominetto.

Po powrocie z frontu włoskiego ochotniczo wstąpił w szeregi Wojska Polskiego i w stopniu podporucznika przydzielony został do załogi pociągu pancernego „Paderewski”^[1]. Brał udział w walkach z Ukraińcami i bolszewikami. Od sierpnia 1919 r. służył w 1 pułku saperów kolejowych. W 1930 roku wziął udział w budowie mostu drogowo-kolejowego na Czeremoszu, na trasie Kuty – Wyżnica. Z dniem 30 listopada 1930 roku został skierowany na pięciomiesięczny kurs oficerów technicznych broni pancernej i samochodowej w Centrum Wyszkolenia Broni Pancernych w Warszawie^[2]. W 1931 roku został dowódcą 4 kompanii 1 batalionu mostów kolejowych, a w marcu 1939 dowódcą kompanii szkolnej^[3]. W kampanii wrześniowej 1939 roku dowodził 51 Grupą Wojsk Kolejowych zmobilizowaną dla Armii „Kraków”^[4].

Po kampanii wrześniowej przedostał się przez Rumunię, Jugosławię do Francji, gdzie ukończył kurs saperów w Wersalu. Na początku kwietnia 1940 r. został skierowany na kolejny kurs w Ośrodku Wyszkolenia Oficerów Saperów w Thouars. 18 czerwca 1940 roku poległ w czasie nalotu Luftwaffe na stację kolejową Thouars^[5]^[6].

Awanse[edytuj | edytuj kod]

podporucznik – 1 listopada 1920^[7]^[8]
porucznik – ze starszeństwem z dniem 1 listopada 1920^[9]
kapitan – ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931^[10]
major – ze starszeństwem z dniem 19 marca 1939 i 8. lokatą w korpusie oficerów saperów, grupa liniowa^[11]

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych nr 96 pkt 3824 z 1919 roku.
↑ Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 1 z 28 stycznia 1931, s. 42.
↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 809.
↑ Saperzy w Służbie Polsce, s. 130–132.
↑ Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939–1945. Londyn: Instytut Historyczny im. Gen. Sikorskiego, 1952, s. 1.
↑ Saperzy polscy polegli w latach 1914–2010, s. 72.
↑ Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 3 z 29 stycznia 1929, s. 12.
↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych nr 96 z 9 grudnia 1919 r.
↑ „Rocznik Oficerski” 1923, s. 995.
↑ „Rocznik Oficerski” 1932, s. 255.
↑ ^a ^b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 245.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych
Dziennik Rozkazów Wojskowych
„Rocznik Oficerski” 1923, 1932.
Adam Julian Szugajew, Saperzy w Służbie Polsce, Londyn 1985.
1 Pułk Saperów Kolejowych. W dniu święta pułkowego. Jednodniówka, oprac. zb., Drukarnia Polska Franciszka Zemanka, Kraków 20 czerwca 1927.
PiotrP. Zarzycki PiotrP., 1 Batalion Mostów Kolejowych, Pruszków: Wydawnictwo „Ajaks”, 2005, ISBN 83-88773-26-7, OCLC 69369558 .
Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku
Zdzisław Józef Cutter: Saperzy II Rzeczypospolitej. Warszawa [etc.]: Pat, 2005. ISBN 83-921881-3-6.
Zdzisław Józef Cutter: Saperzy Polscy 1918–1939. Warszawa [etc.]: Pat, 2001. ISBN 83-87384-05-4.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
Piotr Zarzycki: Plan mobilizacyjny „W”. Wykaz oddziałów mobilizowanych na wypadek wojny. Pruszków: Ajaks, 1995. ISBN 83-85621-87-3.

[1] Dziennik Rozkazów Wojskowych nr 96 pkt 3824 z 1919 roku.

[2] Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 1 z 28 stycznia 1931, s. 42.

[CITEREFRybkaStepan2006809-3] Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 809.

[4] Saperzy w Służbie Polsce, s. 130–132.

[5] Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939–1945. Londyn: Instytut Historyczny im. Gen. Sikorskiego, 1952, s. 1.

[6] Saperzy polscy polegli w latach 1914–2010, s. 72.

[7] Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 3 z 29 stycznia 1929, s. 12.

[8] Dziennik Rozkazów Wojskowych nr 96 z 9 grudnia 1919 r.

[9] „Rocznik Oficerski” 1923, s. 995.

[10] „Rocznik Oficerski” 1932, s. 255.

[CITEREFRybkaStepan2006245-11] Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 245.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]