Tallboy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bomba Tallboy

Tallboy (ang. wysoki chłopiec) – bomba lotnicza o masie 5340 kg używana w czasie II wojny światowej, mniejsza wersja najcięższej bomby lotniczej Grand Slam.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Bomba została skonstruowana przez brytyjskiego inżyniera Barnesa Wallisa według opracowanego przez niego konceptu bomby earth quake. Rozmiary i masa bomby były tak duże, że mógł ją przenosić tylko jeden ciężki bombowiec – Avro Lancaster, dysponujący odpowiednio dużą komorą bombową. Po raz pierwszy użyta w czerwcu 1944 roku do niszczenia niemieckich schronów na terenie Francji. Zwłaszcza dotyczyło to schronów dla okrętów podwodnych w miejscowości Lorient, a także Brest i Saint-Nazaire. Licencję na produkcję bomb Tallboy zakupiły także Stany Zjednoczone. Na jej podstawie opracowano tam bombę kierowaną VB-13 Tarzon.

Do końca wojny dywizjon specjalnie przygotowanych bombowców Avro Lancaster zrzucił 854 takie bomby[potrzebny przypis], m.in. zatapiając niemiecki pancernikTirpitz[1]. Niewybuch bomby tallboy znaleziono we wrześniu 2019 roku w Kanale Piastowskim w Świnoujściu[2]. Została zneutralizowana przez Grupę Nurków Minerów z 12. Dywizjonu Trałowców w Świnoujściu[3][4] podczas próby kontrolowanego procesu rozbrojenia[5] (wykorzystując proces deflagracji, który przeszedł w detonację, co było możliwym przewidywanym scenariuszem.). Bomba została zrzucona prawdopodobnie podczas nalotu zakończonego zatopieniem krążownika „Lützow” w 1945 roku[1].

Tallboy w kulturze[edytuj | edytuj kod]

Niewybuch tego typu bomby występuje w filmie akcji John Rambo, pełniąc istotną rolę dla fabuły filmu, rozgrywającej się w birmańskiej dżungli.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]