Tarnobrzeska Dolina Wisły
Tarnobrzeska Dolina Wisły – specjalny obszar ochrony siedlisk obejmujący 45-kilometrowy odcinek doliny Wisły od ujścia Wisłoki w Gawłuszowicach do Sandomierza. Tak ujęty obszar zajmuje powierzchnię 4059,7 ha.
W obszarze występuje siedem typów siedlisk z załącznika I dyrektywy siedliskowej:
- starorzecza
- zbiorowiska włosieniczników ze związku Ranunculion fluitantis
- zalewane i muliste brzegi rzek
- ziołorośla nadrzeczne
- łąki selernicowe
- łąki świeże
- łęgi
Wśród zwierząt z załącznika II występują:
- bóbr Castor fiber
- wydra Lutra lutra
- czerwończyk nieparek Lycaena dispar
- modraszek nausitous Phengaris nausithous
- boleń Aspius aspius
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Majkut A. 2012. Tarnobrzeska Dolina Wisły. pp. 296-299. W: Rogała D., Marcela A. (red.). Obszary Natura 2000 na Podkarpaciu. Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Rzeszowie, Rzeszów 2012. ISBN 978-83-934061-1-1
