Przejdź do zawartości

Teodor Ateista

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Teodor Ateista (stgr. Θεόδωρος, "ὁ ἄθεος"; ok. 340 p.n.e., zm. I poł. III w. p.n.e. w Cyrenie) – grecki filozof z Cyreny, jeden z cyrenaików[1].

W swym dziele nie tylko wystąpił przeciwko greckiej religii politeizmu oraz antropomorfizmu, ale odrzucał w ogóle istnienie bogów[2]. Głoszenie ateizmu i kosmopolityzmu było przyczyną wszczęcia lub groźby wszczęcia procesu, z powodu którego ok. 309-305 p.n.e. opuścił Ateny[3].

Podobnie jak inni cyrenaicy był hedonistą. Odrzucił uznawanie chwilowej przyjemności za najwyższe dobro, a chwilowej przykrości za najwyższe zło; za takie uznawał odpowiednio stałą radość czy też stałą przykrość[4].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Teodor Ateista, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-12-16].
  2. Historia filozofii 1961 ↓, s. 174.
  3. Jakub Filonik, Ateńskie procesu o bezbożność po 399 r. p.n.e. – próba analizy, „Meander”, 71, Kraków 2016, s. 102-104, ISSN 0025-6285 [dostęp 2021-05-16] (pol.).
  4. Władysław Tatarkiewicz, Historia filozofii, wyd. 7, t. I, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1970, s. 69-70 (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]