Teoria Borna-Infelda

Teoria Borna-Infelda – nieliniowe uogólnienie elektrodynamiki Maxwella. Relatywistyczna gęstość lagranżjanu w tej teorii ma postać:

${\mathcal {L}}_{BI}=-b^{2}{\sqrt {-\det \left(\eta +{\frac {F}{b}}\right)}}+b^{2},$

gdzie:

$\eta$ – metryka czasoprzestrzeni Minkowskiego,

$F$ – tensor Faradaya opisujący pole elektromagnetyczne w przestrzeni Minkowskiego (oba tensory są kwadratowymi macierzami),

$b$ – parametr skali energetycznej.