Tilo Medek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tilo Medek
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 stycznia 1940
Jena

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

3 lutego 2006
Duderstadt

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Strona internetowa

Tilo Medek (ur. 22 stycznia 1940 w Jenie[1][2], zm. 3 lutego 2006 w Duderstadt[3]) – niemiecki kompozytor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jego ojcem był kompozytor Willy Müller-Medek (1897–1965)[1]. W latach 1959–1964 studiował muzykologię na Uniwersytecie Humboldtów w Berlinie[1]. W latach 1959–1967 uczył się także kompozycji u Rudolfa Wagnera-Régeny[1]. W 1977 roku pozbawiony obywatelstwa NRD, wyemigrował do Niemiec Zachodnich[1]. W 1994 roku przebywał na stypendium w Villa Massimo w Rzymie[1].

Po początkowych zainteresowaniach dodekafonią zwrócił się w stronę ścisłej tonalności[1]. Swoją twórczość muzyczną adresował do szerokiej publiczności, dbając o jej komunikatywność[1]. Wiele jego kompozycji ma charakter pedagogiczny[1].

Wybrane kompozycje[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Utwory orkiestrowe

  • Triade (1964)
  • Porträt eines Tangos (1968)
  • Das zögernde Lied (1970)
  • Koncert na flet i orkiestrę (1973)
  • Grosser Marsch (1973)
  • Koncert na flet piccolo i orkiestrę (1975)
  • 3 koncerty wiolonczelowe (I 1978, II 1984, III 1992)
  • 2 koncerty organowe (I 1979, II 1994)
  • König Johann oder Die Ausstieg (1980)
  • Koncert skrzypcowy (1980)
  • Konzertstück na kotły i orkiestrę (1982)
  • Eisenblätter (1983)
  • Koncert na kotły i orkiestrę (1986)
  • Rheinische Symphonie (1986)
  • Koncert na trąbkę i orkiestrę (1989)
  • Zur Lage der Nation (1990)
  • Schattenbrenner na symfoniczną orkiestrę dętą (1991)
  • Koncert na perkusję i orkiestrę (1993)
  • Sorbische Wehrstücke (1994)
  • Kleines Konzert na fortepian, orkiestrę smyczkową i perkusję (1994)
  • Air na wibrafon i orkiestrę (1994)

Utwory kameralne

  • 4 kwintety dęte (I 1965, II 1976, III 1979, IV 1989)
  • Stadtpfeifer, ein Schwanengesang na klarnet, puzon, wiolonczelę i fortepian (1973)
  • Tagtraum na flet, obój, trąbkę, skrzypce, wiolonczelę, kontrabas i fortepian (1976)
  • Giebichenstein na zespół kameralny (1976)
  • Fanfaronade na zespół instrumentów dętych (1979)
  • Reliquienschrein na organy i perkusję (1980)
  • Spiegelszenen na obój, klarnet, róg, fagot i fortepian (1989)
  • Bündelungen na 3 gitary (1990)
  • Biedermaier-Variationen na flet, skrzypce i wiolonczelę (1992)
  • Dezett na podwójny kwintet dęty (1993)

Utwory wokalne i wokalno-instrumentalne

  • Altägyptische Liebslieder na 2 głosy i orkiestrę (1963)
  • Johann Wellbergens natürliche Zauberkünste 1768 na recytatora, sopran i orkiestrę salonową (1965)
  • Todesfuge nach Paul Celan na sopran solo i 16 głosów (1966)
  • De mirabili effectu amoris/Von der wunderbaren Wirkung der Liebe na 2 chóry (1967)
  • Deutschland 1952 na chór dziecięcy (1971)
  • Blauerai na chór dziecięcy (1974)
  • Kindermesse na chór dziecięcy (1974)
  • Deutschlandlieder na chór dziecięcy (1977)
  • Sinnsprüche des Angelus Silesius na 6 głosów solowych lub chór kameralny (1978)
  • Gethsemane na sopran, tenora, chór i orkiestrę (1980)
  • Psalm von der Niemandrose na chór a cappella (1981)
  • 20 polnische Weihnachtslieder na chór a cappella (1985)
  • Der Greis na głos, skrzypce, gitarę i perkusję (1992)

Opery

  • Einzug (wyst. Poczdam 1969)
  • opera dziecięca Gritzko und der Pan (wyst. Berlin 1987)
  • Katharina Blum (wyst. Bielefeld 1991)

Singspiele

  • Icke und die Hexe Yu (1971)
  • Appetit auf Frühkirschen (1971)

Balet

  • David und Goliath (1972)

Utwory na zespół kameralny i taśmę

  • Schwarze Bilder (1974)
  • Vom Wasser, das zu singen aufhörte (1975)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 6. Część biograficzna m. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2000, s. 155. ISBN 83-224-0656-8.
  2. a b Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2383. ISBN 0-02-865529-X.
  3. Komponist Tilo Medek gestorben. nmz.de, 2006-02-04. [dostęp 2023-05-27]. (niem.).