Ditlenek ołowiu

Ditlenek ołowiu
Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) konst. ditlenek ołowiu, tlenek(2−) ołowiu(4+), tlenek ołowiu(4+), tlenek ołowiu(IV) Inne nazwy i oznaczenia Stocka tlenek ołowiu(IV)
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	PbO2
Masa molowa	239,20 g/mol
Wygląd	czerwone tetragonalne kryształy lub brązowy proszek
Minerały	platneryt
Identyfikacja
Numer CAS	1309-60-0
PubChem	14793
SMILES O=[Pb]=O
InChI InChI=1S/2O.Pb InChIKey YADSGOSSYOOKMP-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Gęstość 9,64 g/cm³; ciało stałe Rozpuszczalność w wodzie 0,14 mg/l w innych rozpuszczalnikach nierozpuszczalny w alkaliach, średnio w kwasie solnym i mieszaninie HNO3 i H2O2, wolno rozpuszcza się w kwasie octowym Temperatura topnienia 290 °C (rozkład)
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI Niebezpieczeństwo Zwroty H H302, H332, H360Df, H373, H410 Zwroty P P201, P273, P308+P313 Europejskie oznakowanie substancji oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI Toksyczny (T) Groźny dla środowiska (N) Zwroty R R61, R20/22, R33, R50/53, R62 Zwroty S S53, S45, S60, S61 NFPA 704 Na podstawie podanej karty charakterystyki 0 2 0   Temperatura zapłonu niepalny Numer RTECS OG0700000 Dawka śmiertelna LD50 220 mg/kg (dootrzewnowo, świnka morska)
Podobne związki
Inne kationy	CO2, SiO2, GeO2, SnO2
Podobne związki	PbO, Pb3O4
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Ditlenek ołowiu (nazwa Stocka: tlenek ołowiu(IV)), PbO₂ – nieorganiczny związek chemiczny z grupy tlenków, w którym ołów występuje na IV stopniu utlenienia. Występuje pod postacią czerwonych tetragonalnych kryształów lub brązowego albo brunatnego proszku. Praktycznie nie rozpuszcza się w wodzie. Jest silnym utleniaczem. Ogrzewany do ponad 290 °C rozkłada się wydzielając tlen. Jest amfoteryczny. W naturze występuje jako minerał platneryt.

Otrzymywanie

Ditlenek ołowiu może być otrzymywany poprzez:

• utlenianie zasadowej zawiesiny tlenku ołowiu(II) chlorem, podchlorynem sodu lub proszkiem wybielającym;
• przepuszczanie chloru przez gorącą zawiesiną wodną siarczanu ołowiu i wodorotlenku magnezu;
• elektrolizę kwasowych roztworów soli ołowiu przy użyciu ołowiowych lub platynowych elektrod – ditlenek ołowiu wydziela się na anodzie;
• ogrzewanie tetratlenku triołowiu z kwasem azotowym):

Pb₃O₄ + 4HNO₃ → 2Pb(NO₃)₂ + PbO₂ + 2H₂O

• stapianie tlenku ołowiu(II) z azotanem i chloranem sodu.