Ditlenek ołowiu

Ditlenek ołowiu
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
konst.	ditlenek ołowiu, tlenek(2−) ołowiu(4+), tlenek ołowiu(4+), tlenek ołowiu(IV)
	Inne nazwy i oznaczenia
Stocka	tlenek ołowiu(IV)
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	PbO; 2
Masa molowa	239,20 g/mol
Wygląd	czerwone tetragonalne kryształy lub brązowy proszek
Minerały	platneryt
	Identyfikacja
Numer CAS	1309-60-0
PubChem	14793
SMILES
	O=[Pb]=O
InChI
	InChI=1S/2O.Pb
	InChIKey
	YADSGOSSYOOKMP-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
	Gęstość
	9,64 g/cm³; ciało stałe
	Rozpuszczalność w wodzie
	0,14 mg/l
	w innych rozpuszczalnikach
	nierozpuszczalny w alkaliach, średnio w kwasie solnym i mieszaninie HNO; 3 i H; 2O; 2, wolno rozpuszcza się w kwasie octowym
Temperatura rozkładu	290 °C
Niebezpieczeństwa
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie podanego źródła
Zwroty H	H272, H302+H332, H360Df, H373, H410
Zwroty P	P201, P210, P273, P301+P312+P330, P304+P340+P312, P308+P313
	NFPA 704
Na podstawie; podanego źródła	0 2 0
Numer RTECS	OG0700000
Dawka śmiertelna	LD50 220 mg/kg (dootrzewnowo, świnka morska)
	Podobne związki
Inne kationy	CO; 2, SiO; 2, GeO; 2, SnO; 2
Podobne związki	PbO, Pb; 3O; 4
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ditlenek ołowiu, nazwa Stocka: tlenek ołowiu(IV), PbO
2 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy tlenków, w którym ołów występuje na IV stopniu utlenienia. Występuje pod postacią czerwonych tetragonalnych kryształów lub brązowego albo brunatnego proszku. Praktycznie nie rozpuszcza się w wodzie. Jest silnym utleniaczem. Ogrzewany do ponad 290 °C rozkłada się wydzielając tlen. Jest amfoteryczny. W naturze występuje jako minerał platneryt^[2].

Otrzymywanie

Ditlenek ołowiu może być otrzymywany poprzez^[2]:

utlenianie zasadowej zawiesiny tlenku ołowiu(II) chlorem, podchlorynem sodu lub proszkiem wybielającym;
przepuszczanie chloru przez gorącą zawiesiną wodną siarczanu ołowiu i wodorotlenku magnezu;
elektrolizę kwasowych roztworów soli ołowiu przy użyciu ołowiowych lub platynowych elektrod – ditlenek ołowiu wydziela się na anodzie;
ogrzewanie tetratlenku triołowiu z kwasem azotowym:

Pb
3O
4 + 4HNO
3 → 2Pb(NO
3)
2 + PbO
2 + 2H
2O

↑ ^a ^b ^c David R.D.R. Lide David R.D.R. (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, s. 4-71, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e PradyotP. Patnaik PradyotP., Handbook of Inorganic Chemicals, London: McGraw-Hill, 2003, s. 469–471, ISBN 0-07-049439-8 (ang.).
↑ ^a ^b Lead(IV) oxide, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank [online], Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 3220 [dostęp 2022-08-17] (niem. • ang.).
↑ Lead dioxide, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2022-08-17] (ang.).
↑ Lead dioxide [online], karta charakterystyki produktu Sciencelab.com, 21 maja 2013, numer katalogowy: SLL1324 [zarchiwizowane z adresu 2018-10-03] (ang.).