Przejdź do zawartości

Tomasz Pudłocki

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tomasz Pudłocki
Data i miejsce urodzenia

13 lutego 1981
Przemyśl

Zawód, zajęcie

historyk

Doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: historia kultury i oświaty
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

27 czerwca 2008 – historia
Uniwersytet Jagielloński

Habilitacja

19 lutego 2016 – historia
Uniwersytet Jagielloński

Praca zawodowa
Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński; Wydział Historyczny; Instytut Historii

Stanowisko

profesor uczelni

Jednostka

Archiwum Nauki PAN i PAU

Stanowisko

dyrektor

Tomasz Pudłocki (ur. 13 lutego 1981 w Przemyślu) – polski historyk specjalizujący się w historii kultury, nauki i oświaty, doktor habilitowany nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Jagiellońskiego, w latach 2011–2013 prezes Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Przemyślu, w latach 2021–2023 dyrektor Archiwum Nauki PAN i PAU w Krakowie, popularyzator historii.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Zdał maturę w I Liceum Ogólnokształcącym im. Juliusza Słowackiego w Przemyślu. W 2004 ukończył z wyróżnieniem studia magisterskie z historii na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie obronił pracę Życie codzienne w I Państwowym Gimnazjum i Liceum im. J. Słowackiego w Przemyślu w latach 1918–1939 napisaną pod kierunkiem Andrzeja Banacha[1][2]. W 2008 również na Uniwersytecie Jagiellońskim uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie historii na podstawie pracy Inteligencja w Przemyślu od II połowy XIX w. do 1939 roku napisanej pod kierunkiem Andrzeja Banacha[1][3].

W 2008 uzyskał stypendium prezydenta miasta Przemyśla. W tym samym roku został zatrudniony w Instytucie Historii UJ jako asystent[1]. W 2010 został tam zatrudniony na stanowisku adiunkta. W latach 2010–2011 był pełniącym obowiązki kierownika studiów zaocznych w Instytucie Historii UJ. W latach 2013–2016 uzyskiwał stypendium ministra nauki i szkolnictwa wyższego dla młodych badaczy[1]. W 2016 na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego uzyskał habilitację w zakresie nauk humanistycznych ze specjalności historia kultury, nauki i wychowania. W latach 2016–2017 był koordynatorem programu Erasmus w Instytucie Historii UJ. W 2017 został kierownikiem programu Studies in Central and Eastern Europe: cultures, histories and societies na Wydziale Historycznym UJ[1].

W latach 2012–2013 był stypendystą Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku i profesorem wizytującym Columbia University. W latach 2015–2016 był stypendystą Polsko-Amerykańskiej Komisji Fulbrighta i profesorem wizytującym w Daemen College w Amherst(inne języki), gdzie organizował dwie konferencje naukowe. W latach 2017–2018 był ponownie stypendystą Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku i profesorem wizytującym Pratt Institute w Brooklynie, w Nowym Jorku[1]. Odbył dwutygodniową kwerendę w archiwum Muzeum Polskiego w Ameryce[4].

Jego zainteresowania badawcze obejmują: historię kultury, nauki i oświaty; pogranicze polsko-ukraińskie w XIX i XX wieku; gender studies; relacje intelektualne Polski, Wielkiej Brytanii i USA[5]. Opublikował cztery monografie autorskie, był współredaktorem kilkunastu książkowych wydawnictw zbiorowych oraz kilkudziesięciu zeszytów czasopism, opublikował ponad sto czterdzieści artykułów oraz rozdziałów w książkach, ponad sto biogramów w słownikach biograficznych i ponad czterdzieści recenzji w czasopismach, m.in. w Kwartalniku Historycznym[6].

Został wybrany na członka Towarzystwo Przyjaciół Nauk w Przemyślu, w którym pełnił funkcje członka Zarządu (2004–2013), sekretarza (2008–2011), przewodniczącego Sekcji Humanistycznej, prezesa (2011–2013) oraz wiceprezesa (od 2017)[1]. Został także wybrany na członka Oral History Society w Polsce (2008), Polskiego Towarzystwa Historycznego – Oddziału w Przemyślu (2011) oraz Polish Institute of Arts and Sciences of America (2014) oraz Łódzkiego Towarzystwa Naukowego (2018)[1]. Został wybrany na członka Komisji Historii Kobiet Polskiej Akademii Nauk (2012), Komisji Historii Kobiet Polskiego Towarzystwa Historycznego (2012) oraz Komisji Historii Nauki Polskiej Akademii Umiejętności (2014)[1]. W 2021 został wybrany na dyrektora Archiwum Nauki PAN i PAU w Krakowie[7]. Został powołany na członka Rady Dyrektorów Jednostek Naukowych Polskiej Akademii Nauk w kadencji 2023–2026[8].

W 2011 został redaktorem naczelnym Rocznika Przemyskiego, w którego redakcji był od 2009[1]. Współredagował Przemyski Słownik Biograficzny. Został członkiem redakcji Krakowskiego Pisma Kresowego (rocznika Księgarni Akademickiej w Krakowie; od 2008), З історії західноукраїнських земель (rocznika Instytutu Ukrainoznawstwa im. I. Krypjakiewicza Ukraińskiej Akademii Nauk we Lwowie; od 2015), Pilar. Časopis za društvene i humanističke studije (rocznika Instytutu Naukowego Ivo Pilar w Zagrzebiu; od 2016)[1].

Podjął działalność dydaktyczną jako nauczyciel akademicki w Instytucie Historii UJ, gdzie prowadził zajęcia z historii XIX i XX wieku z zakresu zagadnien takich jak: historia wizualna, historia myśli pedagogicznej, młodzież polska w XIX wieku, a także zajęcia w języku angielskim z historii kultury XIX wieku w Europie Środkowo-Wschodniej oraz migracji i życia codziennego[1]. Współpracował jako recenzent z Narodowym Centrum Nauki w zespole HS3 „Wiedza o przeszłości”[1]. Brał udział jako prelegent w szeregu międzynarodowych kongresów i konferencji naukowych, m.in. w Krakowie, Londynie, Oxfordzie, Rzeszowie, Pecsu, Segedynie, Budapeszcie, Waszyngtonie[1].

Podjął także działalność publicystyczną i popularyzatorską. Prowadził otwarte wykłady popularnohistoryczne m.in. w Przemyskiej Bibliotece Publicznej im. Ignacego Krasickiego[9][10]. Został stałym redaktorem i autorem z zakresu historii i kultury w miesięczniku Nasz Przemyśl. Nawiązał współpracę z redakcją Życia Podkarpackiego oraz Kuriera Plus, wydawanego w Nowym Jorku[1].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Monografie autorskie

  • Blask szarości... Życie codzienne w I Państwowym Gimnazjum im. Juliusza Słowackiego w Przemyślu w latach 1918–1939, Przemyśl 2004.
  • Iskra światła czy kopcąca pochodnia? Inteligencja w Przemyślu w latach 1867–1939, Kraków 2009.
  • Będziemy działać... Wincenta Tarnawska w służbie niepodległości Polski, Kraków 2013.
  • Ambasadorzy idei. Wkład intelektualistów w promowanie pozytywnego wizerunku Polski w Wielkiej Brytanii w latach 1918–1939, Kraków 2015.
  • Szekspir i Polska. Życie Władysława Tarnawskiego (1885–1951), Rzeszów–Warszawa 2023.[11][12]

Redakcja naukowa

  • Historia zwyczajnych kobiet i zwyczajnych mężczyzn. Dzieje społeczne w perspektywie gender, Przemyśl 2007 (współredaktor[a]).
  • Przez błękit i gwiazdy jestem z Wami. W 200. rocznicę urodzin Juliusza Słowackiego, Przemyśl-Rzeszów 2009 (współredaktor[b]).
  • Aktywność publiczna kobiet na ziemiach polskich. Wybrane zagadnienia, Warszawa 2013 (współredaktor[c]).
  • Przemyśl i ziemia przemyska w strefie wpływów ruskich (X – połowa XIV w.), Kraków 2013 (współredaktor[d]).
  • Prowincja galicyjska wokół I wojny światowej. Konteksty, porównania, przykłady, Przemyśl 2014 (współredaktor[e]).
  • Amico, socio et viro docto. Księga ku czci profesora Andrzeja Kazimierza Banacha, Kraków 2015 (współredaktor[f]).
  • Puszcza Sandomierska od kuchni. Między tradycją a współczesnością, Kolbuszowa 2017 (współredaktor[g]).
  • Intellectuals and World War I. A Central European Perspective, Kraków 2018 (współredaktor[h])[13].
  • Rus’s and Poland (10th–14th Centuries), Kraków 2019 (współredaktor[i]).
  • Wielka wojna wyzwań duchowych. Kapelani wojskowi na froncie wschodnim 1914–1920, Kraków 2020 (współredaktor[j]).
  • Postwar Continuity and New Challenges in Central Europe, 1918–1923. The War That Never Ended, New York–London 2022 (współredaktor[k]).
  • Archiwum Nauki PAN i PAU z perspektywy 20 lat: rzeczywistość i wyzwania, Kraków 2022 (współredaktor[l]).
  • Renata Dutkowa 1927–2015: materiały z posiedzenia naukowego w dniu 22 kwietnia 2022 roku, Kraków 2022 (współredaktor[m])).

Albumy fotograficzne

  • Historia zaklęta w fotografiach. I Liceum Ogólnokształcące im. Juliusza Słowackiego w Przemyślu sprzed stu lat i dziś, Przemyśl 2008.

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
  • Nagrody za osiągnięcia naukowe II stopnia (2009, 2016)[1]
  • Nagroda Rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego za osiągnięcia dydaktyczne (2011)[1]
  • Wyróżnienie w konkursie Sygnety Wydawnictwa IPN za biografię Władysława Tarnowskiego (2024)[14]

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Współredaktorka: Dobrochna Kałwa.
  2. ↑ Współredaktorzy: Mariusz Chrostek, Jerzy Starnawski.
  3. ↑ Współredaktorka: Katarzyna Sierakowska.
  4. ↑ Współredaktor: Vitalij Nagirny.
  5. ↑ Współredaktor: Arkadiusz S. Więch.
  6. ↑ Współredaktor: Krzysztof Stopka.
  7. ↑ Współredaktorki: Katarzyna Smyk, Izabela Wodzińska.
  8. ↑ Współredaktor: Kamil Ruszała.
  9. ↑ Współredaktor: Vitalij Nagirny.
  10. ↑ Współredaktor: Kamil Ruszała.
  11. ↑ Współredaktor: Kamil Ruszała.
  12. ↑ Współredaktorka: Paulina Krzywda.
  13. ↑ Współredaktorka: Maria Stinia.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q Profesor Tomasz Pudłocki. ltn.lodz.pl. [dostęp 2022-09-01]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  2. ↑ Tomasz PUDŁOCKI. coleurope.eu. [dostęp 2022-09-01]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  3. ↑ Tomasz Pudłocki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2022-09-01].
  4. ↑ Pudłocki’s Research: Unveiling the History of NY’s Kuryer Narodowy (1918-1939). polishmuseumofamerica.org, 25 stycznia 2024. [dostęp 2024-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  5. ↑ Dr hab. Tomasz Pudłocki, prof. UJ. historia.uj.edu.pl. [dostęp 2022-09-01]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  6. ↑ Tomasz Pudłocki – wykaz publikacji. historia.uj.edu.pl, 9 lutego 2022. [dostęp 2022-09-01]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  7. ↑ Rada Naukowa. archiwumnauki.pan.pl. [dostęp 2023-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  8. ↑ Dyrektor Archiwum członkiem Rady Dyrektorów Jednostek Naukowych PAN. archiwumnauki.pan.pl, styczeń 2023. [dostęp 2023-01-04]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  9. ↑ Monika Maziarz: „Prowincja nie całkiem głucha. Reminiscencje świata wielkiej muzyki w prowincjonalnych miastach Galicji Wschodniej w II połowie XIX wieku” – prelekcja dr. hab. Tomasza Pudłockiego, prof. UJ. biblioteka.przemysl.eu, 2 stycznia 2024. [dostęp 2024-01-30]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  10. ↑ Monika Maziarz. Codzienność na galicyjskiej prowincji. „Życie Podkarpackie”. 4, s. 21, 24 stycznia 2024. 
  11. ↑ Szekspir i Polska. Życie Władysława Tarnawskiego (1885–1951). ipn.gov.pl, lipiec 2023. [dostęp 26 grudnia 2023]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  12. ↑ Witold Wołczyk: W I LO prof. Tomasz Pudłocki będzie promował swoją nową książkę. przemysl.pl, 26 września 2023. [dostęp 2023-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  13. ↑ Rec. G. van Hengen, „The Journal of Slavic Military Studies”, 2019, 32(4), pp. 604–605; P. Thaler, „European History Quarterly” 2020, vo. 50(3), s. 578–579; M.J. Wilczewski, „Rocznik Przemyski. Historia” t. 56, 2020, z. 1(25), s. 275–278.
  14. ↑ Najlepsza książka roku 2023! Sygnety Wydawnictwa IPN - Dziennik.pl [online], dziennik.pl [dostęp 2024-04-26] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tomasz_Pudłocki&oldid=73867516”