Transformacja (film)

Transformacja

Gatunek	dokument
Rok produkcji	2012 (cz. 1 i 2) 2014 (cz. 3) 2016 (cz. 4)
Data premiery	13 października 2012 (cz. 1)
Kraj produkcji	Polska
Język	polski
Czas trwania	57 min (cz. 1) 59 min (cz. 2) 59 min (cz. 3) 58 min (cz. 4)
Reżyseria	Grzegorz Braun
Scenariusz	Grzegorz Braun
Zdjęcia	Andrzej Adamczak, Piotr Wąsowski
Montaż	Aleksandra Gruziel PSM
Produkcja	Film Open Group Sp. z o.o., kierownik: Zdzisław Sajuk, dźwięk: Piotr Nykowski, Łukasz Rydzewski, udźwiękowienie: Kamil Sajewicz
Dystrybucja	Super Express (cz. 1), ahaaa.pl (wszystkie części)

Transformacja – cykl filmów dokumentalnych w reżyserii Grzegorza Brauna przedstawiająca proces przekształcania się ZSRR od rewolucji 1917 roku po czasy najnowsze.

Opis

W skondensowanym na potrzeby filmu, akcentującym kluczowe momenty kolejnych transformacji wykładzie historii największego zbrodniczego projektu politycznego w dziejach świata, strategia dezinformacji okazuje się bodaj najbardziej trwałym dorobkiem Sowietów. Wypracowane i wypróbowane jeszcze przez Lenina i Dzierżyńskiego „stałe warianty gry” do dziś pozostają podstawowym narzędziem globalnej walki politycznej – narzędziem, po które sięgają chętnie nie tylko bezpośredni kontynuatorzy bolszewickich zbrodniarzy...

W filmie wypowiadają się m.in.: historycy, dziennikarze, publicyści i sowietolodzy z Polski, Rosji, Ukrainy i USA – wśród nich m.in.: Włodzimierz Bukowski, Sławomir Cenckiewicz, John Lenczowski, Herbert Rommerstein, Wiktor Suworow, Anne Applebaum, Stanisław Michalkiewicz. W filmach wykorzystano wiele unikatowych materiałów: filmów, fotografii i dokumentów pochodzących z archiwów polskich, białoruskich, ukraińskich i amerykańskich. Ścieżka dźwiękowa wyposażona została w setki efektów i wiele dziesiątków minut starannie dobranej muzyki. Specjalnie na potrzeby filmu stworzono szereg animacji, które stanowią oryginalny, autorski komentarz do opowiadanej historii.

Prapremiera filmu odbyła się 13 października 2012 w Hotelu Niezły Młyn w Czeszowie koło Wrocławia. Premiera odbyła się we wrocławskim kinie „Helios”. Film prezentowany był na pokazach autorskich m.in. 9 grudnia 2012 roku w Izabelinie.

Film rozpowszechniany był na DVD jako dodatek do „Super Expressu” z 12 grudnia 2012 roku. Obszerna rozmowa z autorem ukazała się na portalu internetowym Polonia Christiana.

Odcinki

Część pierwsza pt. „NEP, Trust i głuchoniemi ślepcy”

Przedstawia genezę i krwawe konsekwencje komunistycznego przewrotu w Rosji; pokazuje, jak w l. 20. i 30. XX w. Lenin, Trocki, Dzierżyński, Stalin i ich wspólnicy wypracowują metody dezinformacji, prowokacji i eksterminacji – „stałe warianty gry”, które stosowane będą wobec wszystkich stających na drodze do zwycięstwa „światowej rewolucji”.

„Największa katastrofa geopolityczna XX stulecia” – tak rozpad Związku Sowieckiego określił prezydent Rosji, b. pułkownik KGB, Putin [2005]. Aby pojąć istotny sens tych słów i ocenić rzeczywisty rozmiar katastrofy, trzeba wrócić do początków najbardziej zbrodniczego systemu władzy w dziejach.

„Nasza historyczna doktryna obejmuje również przemoc i nieuchronność nowych wojen światowych. [...] Te budzące grozę słowa nie powinny być używane, ponieważ służyłyby interesom naszych przeciwników. „Lenin do Cziczerina [1922].

Część druga pt. „Zmienna linia Partii, III wojna światowa i raport Lokomotywy”

Przedstawia rolę Związku Sowieckiego w rozpętaniu II wojny światowej – z tragicznymi dla samej Rosji konsekwencjami. Mowa również o metodach i efektach komunistycznej infiltracji Zachodu, bez którego stałej pomocy zbrodniczy i niewydolny system nie zdoła przetrwać.

Przy wydatnej współpracy „pożytecznych idiotów” z Zachodu, Sowieci budują największą machinę militarną w dziejach: na przełomie lat 30./40. XX w. Armia Czerwona ma więcej broni ofensywnych – czołgów, samolotów, łodzi podwodnych i spadochroniarzy – niż wszystkie inne armie świata razem wzięte. Zwycięstwo „światowej rewolucji” wydaje się realne i bliskie.

Ściśle stosując wskazówki i wypełniając polityczny testament Lenina, przywódcy Związku Sowieckiego dowolnie zmieniają pryncypia i priorytety – tak jednak, by zachowana została nadrzędna zasada, którą najprościej formułuje ich polski kolaborant Gomułka [1945]: „Władzy raz zdobytej nie oddamy nigdy”.

Część trzecia pt. „Nomenklatura, dezinformacja i kryzysy kontrolowane”

Opowiada o czasach rządów Chruszczowa i Breżniewa, Ukazuje kulisy zdarzeń, które znamy jako węzłowe, zwrotne w historii Polski i świata: rok 1956 - Poznański czerwiec, 1962 — kryzys kubański; 1968 — od polskiego Marca do sierpniowej inwazji na Czechosłowację.

Część czwarta pt. „Złoto, mięso, konwergencja i wyścigi na lawetach”

Przedstawia okres ostatecznego przesilenia w dziejach Związku Sowieckiego; czasy ostatnich genseków (sekretarzy generalnych): Breżniewa, Andropowa i Czernienki, których następujące po sobie pogrzeby czarny humor moskiewskiego ludu określił jako „wyścigi na lawetach”. Obejmujący po nich schedę, czy raczej masę upadłościową ZSRS, Gorbaczow podejmie desperackie próby reaktywacji imperium – sięgając po wszelkie sprawdzone wzorce sowieckiej dezinformacji.