Przejdź do zawartości

Trybunał inkwizycji w Fermo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Trybunał inkwizycji w Fermo – sąd inkwizycyjny z siedzibą w Fermo w Państwie Kościelnym, należący do struktur inkwizycji rzymskiej. Działał w latach 1631–1860 (z przerwą 1808–1824) i był kierowany przez dominikanów.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Diecezja (od 1589 archidiecezja) Fermo w XVI wieku należała do prowincji Marchii Ankońskiej i podlegała jurysdykcji trybunału inkwizycji z Ankony. W 1585 papież Sykstus V podjął pierwszą próbę utworzenia dla niej niezależnego trybunału inkwizycyjnego, jednak wówczas projekt ten nie został zrealizowany. Powrócono do niego w 1630, jako sposobu na przerwanie ciągłych konfliktów między arcybiskupem Giovannim Battistą Rinuccinim a inkwizytorem Ankony i jego wikariuszami. Nowy trybunał został utworzony w 1631, a pierwszym inkwizytorem został mianowany Giovanni Maria Fiorini, który zmarł jednak przed objęciem urzędu. Właściwym organizatorem trybunału został jego następca Michele Castellazzo dal Bosco.

Działalność trybunału w Fermo pozostaje mało znana. W XVIII wieku zaliczany on był w zakonie dominikańskim do trybunałów drugiej (pośredniej) klasy.

W wyniku inwazji napoleońskiej Francji na Państwo Kościelne w 1808 trybunał w Fermo na kilkanaście lat uległ faktycznej likwidacji. Inkwizytor Giuseppe Vincenzo Bussi został wygnany, a konwent dominikanów w Fermo został rozwiązany na mocy dekretu Napoleona jako króla Włoch z 25 kwietnia 1810. Jednak po odnowieniu Państwa Kościelnego (1815) działalność inkwizycji w Fermo została wznowiona w grudniu 1824 i trwała aż do aneksji Marchii Ankońskiej przez Królestwo Sardynii w 1860. Władze sardyńskie zniosły inkwizycję w tej prowincji na mocy dekretu z 27 września 1860.

Organizacja

[edytuj | edytuj kod]

Siedzibą inkwizycji był konwent S. Domenico w Fermo. Na czele trybunału stał zawsze inkwizytor wywodzący się z lombardzkiej prowincji zakonu dominikanów. Jego jurysdykcji podlegały diecezje Fermo, Montalto, S. Severino Marche i Ripatransone. Obszar ten podzielony był na 28 wikariatów: Amandola, Castignano, Civitanova, Comunanza, Falerone, Grottammare, Gualdo di Fermo, Lapedona, Mogliano, Montalto, Montegiorgio, Montefiore, Monte dell’Olmo (Corridonia), Montottone, Monterubbiano, Monte San Giusto, Monte Santo (Potenza Picena), Morrovalle, Palmiano, Penna San Giovanni, Petritoli, Porto di Fermo, Rapagnano, Ripatransone, San Severino, Sant’Elpidio, Servigliano, Santa Vittoria in Matenano.

Archiwum

[edytuj | edytuj kod]

Archiwum trybunału w Fermo prawdopodobnie zostało w większej części zniszczone w XIX wieku. Obecnie w archiwum archidiecezjalnym w Fermo przechowywany jest niewielki zbiór dokumentacji tego trybunału (dziewięć tomów), jednak nie jest on udostępniany historykom i nie wiadomo, jaka jest jego zawartość.

Inkwizytorzy Fermo

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]