Tętnica nerkowa

Jama brzuszna widok od tyłu. Duże tętnice zaznaczone są kolorem czerwonym, te prowadzące do nerek są tętnicami nerkowymi

Tętnica nerkowa (łac. arteria renalis) – w anatomii człowieka tętnica należąca do patrzystych gałęzi trzewnych aorty brzusznej^[1].

Przebieg

Tętnica ta rozpoczyna się na bocznym obwodzie aorty brzusznej, tuż pod odejściem tętnicy krezkowej górnej, odchodząc niemal pod kątem prostym. U dorosłego jest to poziom krążka międzykręgowego pomiędzy kręgami L₁ a L₂. U noworodków jest to poziom trzonu kręgu L₁, a tętnice biegną skośnie w dół. Położenie tych naczyń u dorosłych ma związek z obniżaniem się aorty wraz z wiekiem. Czasem występują dodatkowe tętnice nerkowe (zwykle jedna, rzadko do 4 tętnic dodatkowych)^[2]. Mogą one stanowić przeszkodę w prawidłowym przepływie moczu przez moczowód.

Tętnice początkowo biegną po odnodze przepony, a następnie po mięśniu lędźwiowym większym. Prawa tętnica, w związku z przesunięciem aorty w lewą stronę jest dłuższa i leży ku tyłowi od żyły głównej dolnej, prawej żyły nerkowej, części zstępującej dwunastnicy oraz głowy trzustki. Lewa tętnica natomiast biegnie za lewą żyłą nerkową i trzonem trzustki. Tętnice nerkowe mają stosunkowo dużą średnicę (6–8 mm)^[2].

Gałęzie

Tętnica nerkowa oddaje następujące gałęzie:

gałęzie boczne:
- tętnica nadnerczowa dolna
- gałęzie moczowodowe – zaopatrują górną część moczowodu powyżej skrzyżowania z tętnicą jądrową lub tętnicą jajnikową. Gałązka zstępująca zaopatruje tylko moczowód, zaś wstępująca powierzchnię przednią miedniczki nerkowej.
- gałęzie torebki tłuszczowej biorą udział w wytworzeniu łuku tętniczego okołonerkowego^[2].
gałęzie końcowe (oddawane we wnęce nerki):
- gałęzie przedmiedniczkowe – zaopatrują przednią powierzchnię miedniczki nerkowej
- gałązie zamiedniczkowe – zaopatrują tylną powierzchnię miedniczki nerkowej
- tętnice międzypłatowe^[1]

Aspekt kliniczny

Zwężenie tętnicy nerkowej, najczęściej z powodu miażdżycy lub dysplazji, powoduje najczęstszą postać wtórnego nadciśnienia tętniczego – nadciśnienia naczyniowonerkowego^[3].

Przypisy

↑ ^a ^b AdamA. Bochenek AdamA., MichałM. Reicher MichałM., Anatomia człowieka. Tom II. Trzewa, wyd. X, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 512–513, ISBN 978-83-200-4501-7 .
↑ ^a ^b ^c AdamA. Bochenek AdamA., MichałM. Reicher MichałM., Anatomia człowieka. Tom III. Układ naczyniowy, wyd. IX, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 273–275, ISBN 978-83-200-3257-4 .
↑ Radovan Hudak: Memorix Anatomia. Wrocław: Edra Urban&Partner, 2017, s. 228. ISBN 978-83-65373-64-9.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[Bochenek2018a-1] AdamA. Bochenek AdamA., MichałM. Reicher MichałM., Anatomia człowieka. Tom II. Trzewa, wyd. X, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 512–513, ISBN 978-83-200-4501-7 .

[Bochenek2018b-2] AdamA. Bochenek AdamA., MichałM. Reicher MichałM., Anatomia człowieka. Tom III. Układ naczyniowy, wyd. IX, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 273–275, ISBN 978-83-200-3257-4 .

[Memorix-3] Radovan Hudak: Memorix Anatomia. Wrocław: Edra Urban&Partner, 2017, s. 228. ISBN 978-83-65373-64-9.

[1]

[2]

[3]