Uistiti białoucha
Ten artykuł od 2009-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| ||
Callithrix jacchus | ||
(Linnaeus, 1758) | ||
![]() | ||
Systematyka | ||
Domena | eukarionty | |
Królestwo | zwierzęta | |
Typ | strunowce | |
Podtyp | kręgowce | |
Gromada | ssaki | |
Rząd | naczelne | |
Rodzina | płaksowate | |
Podrodzina | pazurkowcowate | |
Rodzaj | uistiti[1] | |
Podrodzaj | Callithrix[1] | |
Gatunek | uistiti białoucha[1] | |
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | ||
![]() | ||
Zasięg występowania | ||
![]() |
Uistiti białoucha[1] (Callithrix jacchus) – gatunek małpy szerokonosej z rodziny płaksowatych.
Spis treści
Obszar występowania[edytuj | edytuj kod]
Występuje powszechnie w lasach deszczowych położonych nad brzegiem morza i nad rzekami, zamieszkuje także inne tereny leśne na obszarze północno-wschodniej Brazylii. Populacje sztucznie wprowadzone na innych obszarach Ameryki Południowej dobrze zaadaptowały się do nowych warunków.
Rozmiary i ciężar[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała: 12-15 cm. Długość ogona: 30-35 cm. Ciężar 300-360 g.
Wygląd[edytuj | edytuj kod]
Długi ogon w szaro-białe pręgi. Sierść nakrapiana, szarobrązowa, ciemniejsza na głowie. Czoło białe, nad uszami charakterystyczne kępki białej sierści. Młode jednolicie szare.
Pożywienie[edytuj | edytuj kod]
Żywi się głównie żywicą drzew i słodkimi sokami spijanymi z nacięć na drzewach, które sama wydłubuje dolnymi siekaczami. Zjada także owoce i inne części roślin, dodatkowo wzbogacając dietę niewielkimi zwierzętami, np. owadami, żabami, ptasimi jajami, pisklętami.
Rozmnażanie[edytuj | edytuj kod]
Dominujące w stadzie samice zaczynają rozmnażać się w wieku 14-24 miesięcy i co roku wydają na świat dwa mioty liczące po 1-4 młodych. W wychowaniu pomagają im partnerzy i inne marmozety. Ciąża trwa 130-150 dni, a młode są karmione mlekiem przez ok. 100 dni. Długość życia sięga 10 lat na wolności, a 16 w niewoli.
Tryb życia[edytuj | edytuj kod]
Marmozeta (inna nazwa: uistiti białoucha) jest aktywna głównie za dnia. Łatwo przystosowuje się do nowych warunków. Żyje w stadach liczących do 15 osobników, a ich terytorium obejmuje obszar o powierzchni ok. 10-40 hektarów. Przywódczynią stada jest rozmnażająca się samica. Bywają też stada, w których dominującą pozycję zajmuje 1 lub 2 samice, a reszta grupy składa się z ich potomstwa oraz 1 lub 2 niespokrewnionych osobników. Dominująca w stadzie samica wydziela związki chemiczne zwane feromonami, które powstrzymują rozmnażanie pozostałych samic. Zaloty rozpoczyna zwykle samica, wpatrując się w wybranego samca i wykonując pokaz oblizywania i cmokania, który on następnie odwzajemnia. Pozostałe samice pomagają opiekować się młodymi samicy przywódczyni. Marmozeta ma silne poczucie własności terytorialnej.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Systematyka i nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 36. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ Callithrix jacchus. Czerwona księga gatunków zagrożonych (IUCN Red List of Threatened Species) (ang.).