Pazurkowcowate
| ||
| Callitrichidae[1] | ||
| J.E. Gray, 1821 | ||
 Przedstawiciel rodziny – pigmejka karłowata (Cebuella pygmaea) | ||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Typ | strunowce | |
| Podtyp | kręgowce | |
| Gromada | ssaki | |
| Podgromada | żyworodne | |
| Infragromada | łożyskowce | |
| Rząd | naczelne | |
| Podrząd | wyższe naczelne | |
| Infrarząd | małpokształtne | |
| Parvordo | małpy szerokonose | |
| Rodzina | pazurkowcowate | |
| Synonimy | ||
| ||
| Rodzaje | ||
|
zobacz opis w tekście | ||
Pazurkowcowate[2], pazurkowce[3][4] (Callitrichidae) – rodzina małp z rzędu naczelnych obejmująca między innymi marmozety i tamaryny. Wszystkie gatunki zamieszkują Amerykę Południową.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Do pazurkowców należą najmniejsi przedstawiciele naczelnych – wielkości wiewiórki. Posiadają nagą twarz i uszy oraz duże oczy, długie kończyny tylne i długi ogon. Ich futro jest miękkie i gęste. Palce zakończone paznokciami. Prowadzą dzienny, zwykle nadrzewny tryb życia. Żyją zazwyczaj w małych, rodzinnych grupach. Samice rodzą zwykle dwa młode, którymi opiekują się wszyscy członkowie grupy. Pazurkowce są wszystkożerne.
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Do pazurkowców należy ponad 40 gatunków małp zgrupowanych w kilku rodzajach[5][4]:
- Cebuella – jedynym przedstawicielem jest Cebuella pygmaea – pigmejka karłowata
- Calibella – jedynym przedstawicielem jest Calibella humilis – pigmejka czarnoczapeczkowa
- Mico
- Callimico – jedynym przedstawicielem jest Callimico goeldii – miko czarny
- Callithrix
- Saguinus – tamaryna
- Leontopithecus – marmozeta
Ochrona[edytuj | edytuj kod]
Większość pazurkowców jest zagrożona wyginięciem. Wszystkie gatunki są objęte konwencją waszyngtońską CITES.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Callitrichidae, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Rozporządzenie komisji (WE) nr 1332/2005 (pol.). Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej. [dostęp 2016-11-20].
- ↑ K. Kowalski (redaktor naukowy), A. Krzanowski, H. Kubiak, B. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 257, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0637-8.
- ↑ a b W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński, W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 36. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.)
- ↑ A.B. Rylands, R.A. Mittermeier: Family Callitrichidae (Marmosets and Tamarins). W: R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, D.E. Wilson: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 3: Primates. Barcelona: Lynx Edicions, 2013. ISBN 978-84-96553-89-7. (ang.)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kazimierz Kowalski: Ssaki, zarys teriologii. Warszawa: PWN, 1971.
- Mały słownik zoologiczny: ssaki. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1978.
- Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Callitrichinae. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 28 grudnia 2008]
| ||||||||||||||
