Przejdź do zawartości

Ulica Krakowska w Krakowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ulica Krakowska
Stare Miasto
Ilustracja
Widok z północy od strony Mostu Piłsudskiego, z ul. Podgórskiej
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Kraków

Długość

ok. 650 m[potrzebny przypis]

Przebieg
ul. Stradomska
ul. J. Dietla
ul. Miodowa
ul. Meiselsa
ul. Józefa
ul. św. Katarzyny
ul. Skałeczna
ul. Węgłowa
pl. Wolnica
pl. Wolnica
ul. Skawińska
ul. Trynitarska
ul. Rybaki, ul. Podgórska
Most Józefa Piłsudskiego, Wisła
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ulica Krakowska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Krakowska”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Krakowska”
50,048970°N 19,943131°E/50,048970 19,943131

Ulica Krakowska – ulica w Krakowie, w dzielnicy I Stare Miasto, na Kazimierzu. Wytyczona w ramach planu lokacyjnego miasta Kazimierza w 1335 roku jako jego główna arteria i oś komunikacyjna. Łączy ulice ulicę Stradomską (której jest przedłużeniem) i ulicę J. Dietla, przez most J;Piłsudskiego, z Podgórzem. Ulicą biegnie torowisko tramwajowe.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Był to prastary szlak handlowy tzw. droga solna wiodąca przez Wieliczkę i Bochnię na Węgry. Początkowo północny odcinek nazywano Glinianą lub Szewską, środkowy – od początku Krakowską, zaś południowy – Solną. Obecna nazwa na całej długości obowiązuje od 1881 r.

Do końca XIX wieku zabudowę w większości stanowiły domy drewniane, chociaż pierwsze kamienice pojawiły się przy Krakowskiej już w średniowieczu. Arkadowe podcienia znajdujące się na zachodniej pierzei w północnej części ulicy zostały przebite przez Niemców podczas II wojny światowej celem usprawnienia komunikacji. W latach 2019–2020 został przeprowadzony gruntowny remont ulicy.

Zabudowa

[edytuj | edytuj kod]

Budynki to głównie kamienice czynszowe, w większości z końca XIX wieku oraz kilka klasztorów.

Strona nieparzysta:

  • ul. Krakowska 5 – kamienica czynszowa, projektował August Pluszyński, 1836. W 1941 przebicie podcieni. Powstała na miejscu starszej zabudowy, od XIV do XIX w. na zapleczu dzisiejszego budynku znajdowała się kazimierska łaźnia.
  • ul. Krakowska 9 – od XIV w. istniała miodosytnia, która dotrwała do II wojny światowej[1].
  • ul. Krakowska 13 – kamienica „Na Wolfowem” (Pałac Wolfów), budynek z końca XVIII wieku.
  • ul. Krakowska 27 (ul. Skałeczna 2) – kamienica „Pod Gwiazdą”, obecnie Dom Norymberski.
  • ul. Krakowska 29 (ul. Węgłowa 1–1a) – dawny „Zajazd Krakowski”, projektował Ignacy Hercok, 1837. Obecnie budynek Biblioteki Kraków.
  • ul. Krakowska 41 (ul. Skawińska 2) – Gmach Zarządu Gminy Wyznaniowej Żydowskiej.
  • ul. Krakowska 43-45 – Dom Generalny Braci Albertynów.
  • ul. Krakowska 47 – Dom Macierzysty Sióstr Albertynek.
  • ul. Krakowska, skrzyżowanie z ul. Rybaki – od 1447 do 1700 r. znajdował się tutaj kościół św. Leonarda.
  • ul. Krakowska, skrzyżowanie z ul. Rybaki – jeden ze smoków „Smoczego szlaku”: Smok z literą „K”.

Strona parzysta:

Widoki ulicy: dawny i obecne

[edytuj | edytuj kod]

Zabudowa

[edytuj | edytuj kod]


Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Marek Żukow-Karczewski, Wyznawcy Bakchusa w dawnym Krakowie, czyli z życia cechu pijackiego w XVI i XVII wieku, „KRAKÓW” Magazyn Kulturalny, 3/31/1991.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]