Ulica Radziwiłłowska w Krakowie

ulica Radziwiłłowska
	Stare Miasto
	; Ulica widziana z ul. Lubicz.; Po prawej nr 30 po lewej nr 33.; Perspektywę zamyka Kościół św. Mikołaja
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Miejscowość	Kraków
Poprzednie nazwy	Ulica Mikołaja Reja
Przebieg
	Położenie na mapie Krakowa ulica Radziwiłłowska
	Położenie na mapie Polski ulica Radziwiłłowska
	Położenie na mapie województwa małopolskiego ulica Radziwiłłowska
	50°03′47,2″N 19°56′48,8″E/50,063111 19,946889
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ulica Radziwiłłowska – ulica w Krakowie, w dzielnicy I Stare Miasto, na Wesołej. Łączy ul. Kopernika z ul. Lubicz (z jej ślepym fragmentem biegnącym wzdłuż przekopu Talowskiego). W latach 1951–1990 była to ulica Mikołaja Reja.

Została wytyczona w latach 1889–1990 na gruntach zakupionych przez przedsiębiorców budowlanych (m.in. Wandalina Beringera) i przeznaczonych do parcelacji oraz na terenie prywatnych podmiejskich lokali nazywanych „ogrodami”, gdzie przed wytyczeniem Plant bawili się mieszkańcy Krakowa.

Nazwa została nadana w 1892 roku, nawiązuje do istniejącej w tej okolicy Wesołej, w XVII wieku, jurydyki Radziwiłłowskiej.

Zabudowa

Domy to głównie czynszowe, 2–3 piętrowe eklektyczne kamienice oraz kilka budynków użyteczności publicznej.

ul. Radziwiłłowska 1 (ul. Kopernika 20) – kamienica, proj. Franciszek Mączyński, 1910.
ul. Radziwiłłowska 3 – Dom Rzemiosł Teatralnych, magazyn środków inscenizacyjnych Teatru im. Juliusza Słowackiego (magazyn kostiumów, sala prób oraz pracownie krawieckie). Projektował Jan Rzymkowski, 1903.
ul. Radziwiłłowska 4 – Dom Towarzystwa Lekarskiego Krakowskiego, projektował Józef Sowiński, 1904.
ul. Radziwiłłowska 5 – kamienica, proj. Leopold Tlachna, 1893.
ul. Radziwiłłowska 7 – kamienica, proj. Karol Janecki, 1893.
ul. Radziwiłłowska 8 – kamienica, projektował Władysław Kleinberger, 1897. Zakupiona w 1925 r. przez Katolickie Stowarzyszenie Służby Żeńskiej, obecnie dom pomocy społecznej^[1].
ul. Radziwiłłowska 20 – kamienica, projektował Aleksander Biborski, ok. 1890. W suterenie tej kamienicy mieszkała w latach 1918–1922 bł. Aniela Salawa.
ul. Radziwiłłowska 22 (ul. Zamenhofa 9) – kamienica, projektował Aleksander Biborski, 1888.
ul. Radziwiłłowska 24 (ul. Zamenhofa 10) –kamienica, projektował Karol Zaremba, 1889.
ul. Radziwiłłowska 27 – kamienica, projektował Aleksander Biborski, 1899.
ul. Radziwiłłowska 29 – Kamienica Szymborskich, projektował Leopold Tlachna, 1896. Zakupiona w 1929 przez Wincentego Szymborskiego. W latach 1929–1948 mieszkała w niej Wisława Szymborska.
ul. Radziwiłłowska 30 (ul. Lubicz 5-5a) – Hotel „Europejski”. Projektował Jan Łapiński, 1882.
ul. Radziwiłłowska 33 (ul. Lubicz 7) – kamienica Machaufów (Götzów-Okocimskich). Projektował Karol Scharoch, 1899.

Ulica widziana z ul. Kopernika. Po prawej nr 1, po lewej nr 4.
Ulica widziana od skrzyżowania z ul. Zamenhofa na północ.
Park obok pałacu Pusłowskich, jedyny ocalały fragment ogrodów na Wesołej
Ul. Radziwiłłowska 3.
Ascot Premium Hotel
Ul. Radziwiłłowska 3.
Dom Rzemiosł Teatralnych
Ul. Radziwiłłowska 4.
Dom Towarzystwa Lekarskiego Krakowskiego
Ul. Radziwiłłowska 5.
Kamienica (proj. Leopold Tlachna, 1893)
Ul. Radziwiłłowska 13.
Kamienica (proj. Romuald Flasiński, 1892)
Ul. Radziwiłłowska 20
W suterenie tej kamienicy mieszkała w latach 1918–1922 Aniela Salawa
Ul. Radziwiłłowska 17
Kamienica (proj. Benjamin Torbe, 1892) zamyka perspektywę ulicy M. Skłodowskiej Curie
Ul. Radziwiłłowska 27.
Kamienica (proj. Aleksander Biborski, 1899)
Ul. Radziwiłłowska 29.
Kamienica Szymborskich.

Przypisy

↑ Historia domu | Dom pomocy Społecznej [online] [dostęp 2022-10-08] (pol.).

Bibliografia

Praca zbiorowa Zabytki Architektury i budownictwa w Polsce. Kraków Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków Warszawa 2007, ISBN 978-83-922906-8-1 s. 264–286
Praca zbiorowa Encyklopedia Krakowa Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa-Kraków 2000, ISBN 83-01-13325-2

[1] Historia domu | Dom pomocy Społecznej [online] [dostęp 2022-10-08] (pol.).

[1]