Ustawa o ochronie przyrody (2004)

Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody

Państwo	Polska
Data wydania	16 kwietnia 2004
Miejsce publikacji	Dz.U. z 2004 r. nr 92, poz. 880
Tekst jednolity	Dz.U. z 2022 r. poz. 916
Data wejścia w życie	1 maja 2004
Rodzaj aktu	ustawa
Przedmiot regulacji	ochrona przyrody
Status	obowiązujący
Ostatnio zmieniony przez	Dz.U. z 2022 r. poz. 84
Wejście w życie ostatniej zmiany	13 lutego 2022
Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych

Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody – polska ustawa uchwalona przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, regulująca kwestie prawne związane z ochroną przyrody w Polsce.

Ustawa określa cele, zasady i formy ochrony przyrody żywej i nieożywionej oraz krajobrazu. Nakłada też obowiązek dbałości o przyrodę będącą dziedzictwem i bogactwem narodowym nie tylko na państwo i samorządy, ale także wszystkie na podmioty prywatne i osoby fizyczne.

Katalog form ochrony przyrody określa art. 6 ustawy i zawiera on następujące prawne formy ochrony przyrody w Polsce: parki narodowe, rezerwaty przyrody, parki krajobrazowe, obszary chronionego krajobrazu, obszary Natura 2000, pomniki przyrody, stanowiska dokumentacyjne, użytki ekologiczne, zespoły przyrodniczo-krajobrazowe, a także ochronę gatunkową roślin, zwierząt i grzybów.

Ustawa określa też zasady ochrona terenów zieleni i zadrzewień (dotyczy to terenów poza lasami).

W załączniku do ustawy wymienione są parki narodowe w Polsce.

Linki zewnętrzne

• Ustawa w Internetowym Systemie Aktów Prawnych

Zapoznaj się z zastrzeżeniami dotyczącymi pojęć prawnych w Wikipedii.