Valentin Cojocaru

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Valentin Cojocaru
Pełne imię i nazwisko

Valentin Alexandru Cojocaru

Data i miejsce urodzenia

1 października 1995
Bukareszt

Wzrost

195 cm

Pozycja

bramkarz

Informacje klubowe
Klub

Pogoń Szczecin (wyp. z Oud-Heverlee Leuven)

Numer w klubie

77

Kariera juniorska
Lata Klub
2001 Rapid Bukareszt
2001–2004 Luceafărul Bukareszt
2004–2007 Dinamo Bukareszt
2007–2011 Steaua Bukareszt
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2011–2017 Steaua Bukareszt 3 (0)
2010–2011 → Steaua Bukareszt II 19 (0)
2016–2017 → FC Crotone (wyp.) 0 (0)
2017 → Frosinone Calcio (wyp.) 0 (0)
2017–2018 Apollon Limassol 0 (0)
2018–2021 Viitorul Konstanca 70 (0)
2020 → FC Voluntari (wyp.) 19 (0)
2021–2022 SK Dnipro-1 14 (0)
2022 → Feyenoord (wyp.) 0 (0)
2022– Oud-Heverlee Leuven 37 (0)
2023– → Pogoń Szczecin (wyp.) 19 (0)
2024– → Pogoń Szczecin 0 (0)
W sumie: 181 (0)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2013–2014  Rumunia U-19 7 (0)
2014–2016  Rumunia U-21 14 (0)
W sumie: 21 (0)
  1. ↑ Aktualne na: 30 marca 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. ↑ Aktualne na: 21 października 2023.

Valentin Alexandru Cojocaru (ur. 1 października 1995 w Bukareszcie) – rumuński piłkarz występujący na pozycji bramkarza w Pogoni Szczecin.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Cojocaru grę w piłkę nożną rozpoczął w wieku 6 lat w akademii Rapidu Bukareszt[1][2]. Z powodu braków infrastrukturalnych i złych warunków treningowych rodzice po dwóch miesiącach przenieśli go do klubu Luceafărul Bukareszt, gdzie szkolił się on do gry na pozycji napastnika[1][2]. W 2004 roku przeszedł do Dinama Bukareszt, gdzie trenerzy przekwalifikowali go na bramkarza[1][2]. Jesienią 2007 roku przeniósł się do akademii Steauy Bukareszt[3][4].

W 2010 roku przeniesiono go do drużyny rezerw (Liga II)[2][4]. W marcu 2011 roku trener Sorin Cârțu po raz pierwszy włączył go do kadry seniorów na mecz towarzyski z Dacią Kiszyniów[3]. 21 kwietnia 2011 Cojocaru zaliczył pierwszy występ na poziomie seniorskim w Liga II przeciwko Concordii Chiajna, przegranym 2:3. Po sezonie 2010/11 Steaua II spadła do Liga III i została rozwiązana, a on sam został przez Roniego Leviego umieszczony w pierwszym zespole[5]. W listopadzie 2011 roku odbył tygodniowe testy w Liverpool FC prowadzonym przez Kenny' ego Dalglisha, po czym powrócił do kraju[2][6].

7 maja 2013 zadebiutował w rumuńskiej ekstraklasie w spotkaniu z Glorią Bystrzyca (1:0)[7]. W sezonie 2012/13, w którym rozegrał 3 mecze, wywalczył ze swoim klubem mistrzostwo kraju[7]. W sezonie 2014/15 jako rezerwowy zdobył kolejny tytuł mistrzowski, Puchar Rumunii oraz Puchar Ligi. Na początku sezonu 2015/16 był podstawowym bramkarzem[8]. W lipcu 2015 roku zadebiutował w europejskich pucharach w dwumeczu z AS Trenčín w eliminacjach Ligi Mistrzów (2:0, 2:3). Jesienią tego samego roku szkoleniowiec Mirel Rădoi, niezadowolony z jego dyspozycji na treningach, zastąpił go Florinem Nițą[8]. Na zakończenie sezonu 2015/16 Cojocaru zdobył ze Steauą drugi w karierze Puchar Ligi.

W sezonie 2016/17 Cojocaru był wypożyczony do FC Crotone (Serie A) oraz Frosinone Calcio (Serie B), jednak nie zaliczył dla tych klubów żadnego oficjalnego występu[9][10]. We wrześniu 2017 roku podpisał dwuletni kontrakt z Apollonem Limassol, gdzie był trzecim bramkarzem po Bruno Vale i Anastasiosie Kisasie[11]. W styczniu 2018 roku opuścił klub, nie rozegrawszy żadnego meczu i przeniósł się do Viitorulu Konstanca, gdzie stał się podstawowym zawodnikiem[10][12]. W sezonie 2018/19 wywalczył ze swoim zespołem Puchar Rumunii, pierwszy w historii Viitorulu[13][14]. W meczu finałowym z Astrą Giurgiu (2:1) został on zmieniony przez Gheorghe Hagiego w przerwie, po czym w kolejnym sezonie pełnił rolę rezerwowego[13][15]. W styczniu 2020 roku wypożyczono go na okres jednej rundy do FC Voluntari, gdzie rozegrał 19 spotkań[13]. Po powrocie do Viitorulu ponownie pełnił funkcję pierwszego bramkarza.

W kwietniu 2021 roku za kwotę 100 tys. euro został wykupiony przez SK Dnipro-1, z którym podpisał trzyletni kontrakt[16]. 21 sierpnia zadebiutował w Premier-Lidze w wygranym 2:0 spotkaniu z Ruchem Lwów. W sezonie 2021/22 zaliczył 14 ligowych występów. Po inwazji Rosji na Ukrainę został na 3 miesiące wypożyczony do Feyenoordu (Eredivisie)[17][18]. Jego zespół dotarł do finału Ligi Konferencji Europy 2021/22, jednak Cojocaru nie zaliczył żadnego oficjalnego meczu, będąc zmiennikiem Justina Bijlowa oraz Ofira Marciano[17][19]. W czerwcu 2022 roku podpisał trzyletnią umowę z belgijskim klubem Oud-Heverlee Leuven, prowadzonym przez Marca Brysa[17][19]. 23 lipca zadebiutował w Jupiler Pro League w wygranym 2:0 spotkaniu z KV Kortrijk. W sezonie 2022/23 wystąpił we wszystkich 34 ligowych meczach[20]. Wkrótce po rozpoczęciu sezonu 2023/24 stracił miejsce w wyjściowym składzie i dostał zgodę na poszukiwanie nowego zespołu[20]. 4 września 2023 na zasadzie rocznego wypożyczenia został zawodnikiem Pogoni Szczecin trenowanej przez Jensa Gustafssona[21]. 16 września zadebiutował w Ekstraklasie w spotkaniu przeciwko Koronie Kielce, wygranym 3:1.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W latach 2013–2014 Cojocaru zanotował 7 występów w reprezentacji Rumunii U-19, w tym 4 w eliminacjach Mistrzostw Europy 2014. W latach 2014–2016 zagrał 14 razy w reprezentacji U-21. Był podstawowym bramkarzem podczas eliminacji Mistrzostw Europy 2017, kiedy to zaliczył 10 spotkań. W październiku 2016 roku został przez Christopha Dauma po raz pierwszy powołany do kadry seniorskiej na mecze z Polską oraz Rosją[22].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Syn Ispasa Cjojocaru - byłego piłkarza i sędziego liniowego, prowadzącego mecze w Liga I[1][2].

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Steaua Bukareszt
Viitorul Konstanca

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Fostul arbitru Ispas Cojocaru a vrut să-l facă pe fiul său atacant, iar Valentin a ajuns acum goalkeeperul Stelei. libertatea.ro. [dostęp 2023-09-21]. (rum.).
  2. ↑ a b c d e f A crescut in Giulesti, a inceput fotbalul la Dinamo, iar in 2011 a dat probe la Liverpool!. sport.ro. [dostęp 2023-09-20]. (rum.).
  3. ↑ a b Sorin Cîrţu ia un portar de 15 ani la Chişinău!. gsp.ro. [dostęp 2023-09-21]. (rum.).
  4. ↑ a b El sunt Guliverii Stelei!. sport.ro. [dostęp 2023-09-20]. (rum.).
  5. ↑ Doi puşti, pariurile lui Meme Stoica!. adevarul.ro. [dostęp 2023-10-21]. (rum.).
  6. ↑ Cojocaru a revenit în țară după o săptămână cu Gerrard, Suárez si Dalglish! Când afla dacă va deveni primul român din istoria lui Liverpool!. sport.ro. [dostęp 2023-10-21]. (rum.).
  7. ↑ a b Apără Cojocaru zici că-i Tătărușanu! La doar 17 ani, tânărul portar a impresionat cu Gloria. prosport.ro. [dostęp 2023-09-21]. (rum.).
  8. ↑ a b De ce a ajuns Cojocaru soluția echipei de rezerve a Stelei! Cum l-a citit Arlauskis. gsp.ro. [dostęp 2023-09-20]. (rum.).
  9. ↑ Cojocaru è un nuovo calciatore del Frosinone. frosinonecalcio.com. [dostęp 2023-09-21]. (wł.).
  10. ↑ a b Oficial: Cojocaru a semnat cu Viitorul! „Voiam de mult să lucrez cu domnul Hagi”. prosport.ro. [dostęp 2023-09-20]. (rum.).
  11. ↑ Βαλεντίν Κοτζοκάρου μέχρι το 2019!. apollon.com.cy. [dostęp 2023-09-20]. (gr.).
  12. ↑ Τι έκαναν οι δώδεκα προηγούμενοι Ρουμάνοι του Απόλλωνα. omada.reporter.com.cy. [dostęp 2023-10-20]. (gr.).
  13. ↑ a b c Valentin Cojocaru a plecat de la Viitorul: merge împrumut la o altă echipă din Liga 1. gsp.ro. [dostęp 2023-10-20]. (rum.).
  14. ↑ FC Viitorul câștigă prima dată Cupa României. digi24.ro. [dostęp 2023-10-21]. (rum.).
  15. ↑ Astra - FC Viitorul 1-2. Helmuth Duckadam îl contrazice pe Gică Hagi: „Nu a greșit Cojocaru la gol!”. gsp.ro. [dostęp 2023-10-21]. (rum.).
  16. ↑ Valentin Cojocaru a plecat de la Farul! S-a transferat în Ucraina, la echipa de pe locul 7 din prima ligă. gsp.ro. [dostęp 2023-10-20]. (rum.).
  17. ↑ a b c Visul frumos al lui Valentin Cojocaru s-a încheiat. Ce a făcut echipa românului în Cupa Belgiei. playsport.ro. [dostęp 2023-10-20]. (rum.).
  18. ↑ Valentin Cojocaru a ajuns în România! Portarul și-a abandonat mașina în Ucraina și a mers 20 km pe jos. digisport.ro. [dostęp 2023-10-21]. (rum.).
  19. ↑ a b Valentin Cojocaru a plecat de la Feyenoord și a semnat cu o echipă din Belgia. gsp.ro. [dostęp 2023-10-21]. (rum.).
  20. ↑ a b Convocat la națională, Valentin Cojocaru e gata să schimbe echipa: "L-au lăsat să plece!". sport.ro. [dostęp 2023-10-21]. (rum.).
  21. ↑ Valentin Cojocaru w Pogoni. 90minut.pl. [dostęp 2023-10-21]. (pol.).
  22. ↑ Daum a explicat convocarea surpriză a lui Cojocaru. digisport.ro. [dostęp 2023-10-21]. (rum.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Skład Pogoni Szczecin
  • Aktualny na 9 marca 2024
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Valentin_Cojocaru&oldid=73441060”