Valentino Bucchi

Valentino Bucchi (ur. 29 listopada 1916 we Florencji, zm. 9 maja 1976 w Rzymie^[1]) – włoski kompozytor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował w konserwatorium we Florencji u Luigiego Dallapiccoli i Vito Frazziego^[2] oraz na tamtejszym uniwersytecie u Fausto Torrefrancy^[1]. Wykładał w konserwatoriach we Florencji (1945–1952 i 1954–1957), Wenecji (1952–1954) i Perugii (1957–1958)^[1]. Od 1958 do 1960 roku dyrektor muzyczny Accademia Filarmonica Romana^[1]. W latach 1974–1976 był dyrektorem konserwatorium we Florencji^[1].

Działał także jako krytyk muzyczny i eseista. Jest autorem studium L’Orfeo di Claudio Monteverdi (Florencja 1949)^[2].

(na podstawie materiałów źródłowych^[1]^[2])

Tre poesie di G. Noventa na głos i fortepian (1940)
5 madrygałów La dolce pena na głos i 9 instrumentów do słów Agnolo Poliziano (1946)
kantata Pianto della creatura (1948)
Cori della pietà morta na chór mieszany i orkiestrę do słów Franco Fortiniego (1950)
Silence na chór kameralny (1971)
Colloquio corale na recytatora, solistów, chór i orkiestrę (1971)

Il giuoco del barone, libretto Alessandro Parronchi (Florencja 1944, nowa wersja 1955)
favola pastorale Le jeu de Robin et Marion według Adama de la Halle (wyk. radio włoskie 1953)
Il contrabasso, libretto Mario Mattolini i Mauro Pezzati według Antona Czechowa (wyst. Florencja 1954)
Una notte in paradiso (wyst. Florencja 1960)
Il coccodrillo, libretto Valentino Bucchi i Mauro Pezzati według Fiodora Dostojewskiego (wyst. Florencja 1970)

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 491. ISBN 0-02-865526-5.
↑ ^a ^b ^c Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 451. ISBN 83-224-0113-2.