Przejdź do zawartości

Victor Ikpeba

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Victor Ikpeba
Pełne imię i nazwisko

Victor Nosa Ikpeba

Data i miejsce urodzenia

12 czerwca 1973
Benin

Wzrost

174 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1989 ACB Lagos
1989–1993 RFC Liège 79 (27)
1994–1999 AS Monaco 169 (55)
1999–2001 Borussia Dortmund 30 (3)
2001–2002 Real Betis (wyp.) 3 (0)
2002–2003 Al-Ittihad Trypolis
2004 Royal Charleroi 15 (5)
2005 Al Sadd
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1992–2002 Nigeria Nigeria 30 (7)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
złoto Atlanta 1996 piłka nożna

Victor Ikpeba (ur. 12 czerwca 1973) – nigeryjski piłkarz. Występował z reprezentacją Nigerii podczas mundialu w 1994 i 1998 roku. Brał także udział podczas PNA w 1996 roku.

Początki kariery

[edytuj | edytuj kod]

Ikpeba nigdy nie grał profesjonalnie w piłkę w swoim rodzinnym kraju. Doskonalił swoje umiejętności na przedmieściach Lagos, w dzielnicy Yaba. Zagrał tylko jeden sezon w zespole juniorów, po czym został włączony do składu reprezentacji Nigerii juniorów, na Mistrzostwa Świata w Szkocji w 1989 roku. Został tam zauważony przez skautów belgijskiego zespołu RFC Liège, którzy od razu zarekomendowali go, a także kolegę z zespołu Sundaya Oliseha, włodarzom klubu.

Pobyt w AS Monaco

[edytuj | edytuj kod]

Grał tam przez cztery lata; po strzeleniu 17 goli w wieku 20 lat w sezonie 1992/1993 przeszedł do AS Monaco, które wtedy trenował Arsène Wenger. W tamtym okresie prezentował się znakomicie, zanotował świetne występny na Olimpiadzie w 1996 roku, a także walnie przyczynił się do wygrania Ligue 1 przez Monaco w sezonie 1996/1997 strzelając 13 bramek. Następnie miał szansę przenosin do włoskiej Regginy, lecz jego żona, która była bardzo niechętna wyjazdu z Francji, nie pozwoliła Victorowi opuścić mieszkania.

Dalsze próby podbijania Europy

[edytuj | edytuj kod]

Od 1999 roku Ikpeba grał w Borussii Dortmund, wraz ze swoim kolegą, Sundayem Olisehem. W pierwszym swoim sezonie strzelił tylko dwa gole, ponadto pokłócił się trenerem Matthiasem Sammerem i został zmuszony szukać nowego pracodawcy. Padło na Real Betis, został tam wypożyczony. W Hiszpanii także nie zrobił wielkiej kariery, miał nadwagę i wystąpił w tylko 3 meczach w sezonie. Zdecydował się na desperacki krok – występy w libijskim Al-Ittihad Trypolis. Zawodnik nie rozegrał tam wielu spotkań, w trakcie sezonu rozwiązał kontrakt z klubem z powodów finansowych. Postanowił spróbować jeszcze raz sił w Europie. Trafił do Sportingu Charleroi. Po wygaśnięciu kontraktu wybrał ofertę katarskiego Al-Sadd. Grał tam do końca kariery.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]