Przejdź do zawartości

Vilson Ahmeti

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Vilson Ahmeti
Pełne imię i nazwisko

Vilson Faik Ahmeti

Data i miejsce urodzenia

5 września 1951
Fier

Premier Albanii
Okres

od 11 grudnia 1991
do 13 kwietnia 1992

Poprzednik

Ylli Bufi

Następca

Aleksandër Meksi

podpis

Vilson Faik Ahmeti (ur. 5 września 1951[1] w Fierze[2]) – albański inżynier i urzędnik państwowy, minister, w latach 1991–1992 premier Albanii.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Z wykształcenia inżynier mechanik, absolwent Uniwersytetu Tirańskiego z 1973. Do 1978 pracował w wyuczonym zawodzie jako inżynier w fabryce pojazdów silnikowych[2], następnie został urzędnikiem państwowym w departamencie handlu zagranicznego. W 1987 objął stanowisko wiceministra w resorcie żywności[1]. W 1991 został ministrem przemysłu w gabinecie Fatosa Nano, następnie w tym samym roku powołano go na ministra żywności w rządzie jedności narodowej, którym kierował Ylli Bufi[1]. Kraj znajdował się wówczas w narastającym kryzysie gospodarczym. Współrządzący z komunistami demokraci zaczęli stawiać żądania m.in. nowych wyborów i rozliczenia działaczy komunistycznych, a po ich odrzuceniu w grudniu 1991 opuścili koalicję, co skutkowało upadkiem gabinetu[3]. Komunistyczny prezydent Ramiz Alia w obliczu rosnących niepokojów społecznych (m.in. polegających na plądrowaniu magazynów żywności) na nowego premiera wyznaczył bezpartyjnego Vilsona Ahmetiego[1][3]. Urząd ten objął 11 grudnia 1991 i sprawował go do 13 kwietnia 1992[4], kiedy to po wygranych przez Demokratyczną Partię Albanii wyborach zastąpił go Aleksandër Meksi[1].

Vilson Ahmeti przez pewien czas pełnił funkcję doradcy swojego następcy[5]. W 1993 został skazany na karę 2 lat pozbawienia wolności za domniemane nadużycie władzy związane z wypłaceniem równowartości 1,6 miliona dolarów Francuzowi, który miał zająć się negocjacjami dotyczącymi albańskiego długu[6]. Przez pewien czas więziony, ostatecznie w połowie lat 90. został prawomocnie uniewinniony od popełnienia tego czynu[7].

Wycofał się z działalności publicznej[7]. W późniejszych latach zajął się działalnością menedżerską (m.in. jako przedstawiciel przedsiębiorstwa Mabetex w Albanii), został też konsulem honorowym Kazachstanu[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Harris M. Lentz: Heads of States and Governments. A worldwide encyclopedia of over 2,300 leaders, 1945 through 1992. Nowy Jork: Routledge, 2013, s. 24. ISBN 1-884964-44-3. [dostęp 2021-09-19]. (ang.).
  2. a b Franz-Lothar Altmann, Anneli Ute Gabanyi: Reformen und Reformer in Osteuropa. Franz-Lothar Altmann, Edgar Hösch (red.). Ratyzbona: Verlag Friedrich Pustet, 1994. ISBN 978-3-7917-1416-5. [dostęp 2021-09-19]. (niem.).
  3. a b Sali Berisha. cidob.org. [dostęp 2021-09-19]. (hiszp.).
  4. Leaders of Albania. zarate.eu. [dostęp 2021-09-19]. (ang.).
  5. Vilson Ahmeti: Shkatërrimet në ’91, të organizuara nga serbët. sot.com.al, 24 listopada 2015. [dostęp 2021-09-19]. (alb.).
  6. Former Prime Minister Sentenced to Two Years for Abusing Power. apnews.com, 1 września 1993. [dostęp 2021-09-19]. (alb.).
  7. a b Vilson Ahmeti: Pse e kam të pamundur të pi kafe me Berishën. gazetadita.al, 18 lipca 2014. [dostęp 2021-09-19]. (alb.).
  8. Takimi me Vilson Ahmetin dhe ikja pas vetëvrasjes së Mehmet Shehut. shekulli.com.al, 28 lipca 2015. [dostęp 2021-09-19]. (alb.).