Ismail Qemali
| ||
![]() | ||
Data i miejsce urodzenia | 16 stycznia 1844 Wlora | |
Data i miejsce śmierci | 24 stycznia 1919 Perugia | |
premier Albanii | ||
Okres | od 1912 do 1914 | |
Następca | Turhan Pasza Përmeti | |
![]() |
Ismail Qemali (także: Ismail Kemal Bej[1]; ur. 16 stycznia 1844 we Wlorze, zm. 24 stycznia 1919 w Perugii) – polityk albański, działacz niepodległościowy.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Od 1859 r. mieszkał w Stambule. Piastował szereg stanowisk w administracji osmańskiej, był m.in. gubernatorem Bejrutu. Był główną postacią stronnictwa niepodległościowego w Albanii w początkach XX w. W latach 1901−1908 internowany przez władze tureckie. Uwolniony w czasie rewolucji młodoosmańskiej. W wyborach 1908 uzyskał mandat deputowanego z okręgu Berat i zasiadał w parlamencie osmańskim. Po wybuchu pierwszej wojny bałkańskiej w 1912 rozpoczął podróż po stolicach państw europejskich, zabiegając o poparcie dla albańskiej niepodległości. Aktywnie uczestniczył w proklamacji niepodległości kraju 28 listopada 1912 r., kończącej niemal pięćsetletni okres osmańskiej władzy w Albanii.
Ismail Qemali rządził jako pierwszy premier Albanii w latach 1912−1914. W styczniu 1914 r. zmuszony przez przedstawicieli mocarstw do dymisji. Napisał wspomnienia Kujtimet.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Qemali Ismail, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2018-11-04] .
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Czekalski Tadeusz, Powrót Albanii na mapę Europy, Przegląd Albański II: 1997
- Vllamasi Sejfi, Ballafaqime politike ne Shqiperi (1897-1942), Tirane 1995