Virginia Slims of Oklahoma

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Virginia Slims of Oklahoma
Miejsce

 Stany Zjednoczone
Oklahoma City

Nawierzchnia

Dywanowa (hala)/Twarda (hala)

Pierwsza edycja

1971

Ostatnia edycja

2001

WTA Tour
Kategoria

Kategoria IV (1988–92)
Kategoria III (1993–2001)

Aktualne mistrzynie
Gra pojedyncza
Stany Zjednoczone Monica Seles
Gra podwójna
Południowa Afryka Amanda Coetzer
Stany Zjednoczone Lori McNeil

Virginia Slims of Oklahoma – nierozgrywany kobiecy turniej tenisowy Kategorii trzeciej i czwartej zaliczany do cyklu WTA Tour. Odbywał się w hali w Oklahoma City w lutym lub marcu. Pierwsze dwie edycje zostały rozegrane w latach 1971–1972. Po trzynastu latach zawody wznowiono. Edycja w 1986 roku została rozegrana na nawierzchni dywanowej, którą później zastąpiona twardą. W 2002 roku turniej został przeniesiony do Memphis.

Najbardziej utytułowanymi tenisistkami w tym turnieju były Brenda Schultz-McCarthy oraz Lori McNeil. Holenderka sześciokrotnie wystąpiła w finałach: cztery razy w singlu (dwa zwycięstwa) oraz dwa w deblu (jeden triumf), podczas gdy McNeil cztery razy w grze pojedynczej (jeden tytuł) i pięć w podwójnej (trzy trofea). Amerykanka ponadto wystąpiła w finale pierwszej edycji w 1986 roku oraz w ostatniej, piętnaście lat później (2001).

W pierwszej edycji, w 1971 roku, Amerykanka Billie Jean King wygrała zawody w grze pojedynczej i podwójnej. Rok później Rosie Casals, jej deblowa partnerka, powtórzyła ten wyczyn. W 1986 roku, Holenderka Marcella Mesker wygrała swój jedyny tytuł rangi WTA w singlu, a dodatkowo triumfowała również w grze podwójnej. W 1998 roku niespełna osiemnastoletnia Venus Williams powtórzyła ten wyczyn, wygrywając rywalizację w obu konkurencjach. Dla Amerykanki również był to pierwszy tytuł w głównym cyklu, lecz nie ostatni.

W latach 1991–1996 Katrina Adams sześć razy z rzędu występowała w finale debla, lecz nigdy nie odniosła w nich zwycięstwa.

Historia nazw turnieju[edytuj | edytuj kod]

Rok Nazwa
1971–1972 Virginia Slims of Oklahoma City
1986–1992 Virginia Slims of Oklahoma
1993–1998 IGA Tennis Classic
1999–2000 IGA Superthrift Tennis
2001 IGA U.S. Indoor Championships

Mecze finałowe[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]

Rok Mistrzyni Finalistka Wynik
2001 Stany Zjednoczone Monica Seles Stany Zjednoczone Jennifer Capriati 6:3, 5:7, 6:2
2000 Stany Zjednoczone Monica Seles Francja Nathalie Dechy 6:1, 7:6(3)
1999 Stany Zjednoczone Venus Williams Południowa Afryka Amanda Coetzer 6:3, 6:0
1998 Stany Zjednoczone Venus Williams Południowa Afryka Joannette Kruger 6:3, 6:2
1997 Stany Zjednoczone Lindsay Davenport Stany Zjednoczone Lisa Raymond 6:4, 6:2
1996 Holandia Brenda Schultz-McCarthy Południowa Afryka Amanda Coetzer 6:3, 6:2
1995 Holandia Brenda Schultz Rosja Jelena Lichowcewa 6:1, 6:2
1994 Stany Zjednoczone Meredith McGrath Holandia Brenda Schultz 7:6(6), 7:6(4)
1993 Stany Zjednoczone Zina Garrison-Jackson Stany Zjednoczone Patty Fendick 6:2, 6:2
1992 Stany Zjednoczone Zina Garrison Stany Zjednoczone Lori McNeil 7:5, 3:6, 7:6(10)
1991 Czechosłowacja Jana Novotná Stany Zjednoczone Anne Smith 3:6, 6:3, 6:2
1990 Stany Zjednoczone Amy Frazier Holandia Manon Bollegraf 6:4, 6:2
1989 Holandia Manon Bollegraf Leila Meschi 6:4, 6:4
1988 Stany Zjednoczone Lori McNeil Holandia Brenda Schultz 6:3, 6:2
1987 Australia Elizabeth Smylie Stany Zjednoczone Lori McNeil 4:6, 6:3, 7:5
1986 Holandia Marcella Mesker Stany Zjednoczone Lori McNeil 6:4, 4:6, 6:3
1973
–1985
Turniej nie był rozgrywany
1972 Stany Zjednoczone Rosie Casals Stany Zjednoczone Valerie Ziegenfuss 6:4, 6:1
1971 Stany Zjednoczone Billie Jean King Stany Zjednoczone Rosie Casals 1:6, 7:6, 6:4

Gra podwójna[edytuj | edytuj kod]

Rok Zwyciężczynie Finalistki Wynik
2001 Południowa Afryka Amanda Coetzer
Stany Zjednoczone Lori McNeil
Janet Lee
Indonezja Wynne Prakusya
6:3, 2:6, 6:0
2000 Stany Zjednoczone Kimberly Po
Stany Zjednoczone Corina Morariu
Tajlandia Tamarine Tanasugarn
Ukraina Ołena Tatarkowa
6:4, 4:6, 6:2
1999 Stany Zjednoczone Lisa Raymond
Australia Rennae Stubbs
Południowa Afryka Amanda Coetzer
Południowa Afryka Jessica Steck
6:3, 6:4
1998 Stany Zjednoczone Serena Williams
Stany Zjednoczone Venus Williams
Rumunia Cătălina Cristea
Australia Kristine Kunce
7:5, 6:2
1997 Japonia Rika Hiraki
Japonia Nana Miyagi
Stany Zjednoczone Marianne Werdel-Witmeyer
Stany Zjednoczone Tami Whitlinger-Jones
6:4, 6:1
1996 Stany Zjednoczone Chanda Rubin
Holandia Brenda Schultz-McCarthy
Stany Zjednoczone Katrina Adams
Stany Zjednoczone Debbie Graham
6:4, 6:3
1995 Stany Zjednoczone Nicole Arendt
Włochy Laura Golarsa
Stany Zjednoczone Katrina Adams
Holandia Brenda Schultz
6:4, 6:3
1994 Stany Zjednoczone Patty Fendick
Stany Zjednoczone Meredith McGrath
Stany Zjednoczone Katrina Adams
Holandia Manon Bollegraf
7:6(3), 6:2
1993 Stany Zjednoczone Patty Fendick
Stany Zjednoczone Zina Garrison-Jackson
Stany Zjednoczone Katrina Adams
Holandia Manon Bollegraf
6:3, 6:2
1992 Stany Zjednoczone Lori McNeil
Australia Nicole Provis
Stany Zjednoczone Katrina Adams
Holandia Manon Bollegraf
3:6, 6:4, 7:6(6)
1991 Stany Zjednoczone Meredith McGrath
Stany Zjednoczone Anne Smith
Stany Zjednoczone Katrina Adams
Kanada Jill Hetherington
6:2, 6:4
1990 Stany Zjednoczone Mary Lou Daniels
Stany Zjednoczone Wendy White
Holandia Manon Bollegraf
Lise Gregory
7:5, 6:2
1989 Stany Zjednoczone Lori McNeil
Stany Zjednoczone Betsy Nagelsen
Stany Zjednoczone Elise Burgin
Australia Elizabeth Smylie
walkower
1988 Czechosłowacja Jana Novotná
Francja Catherine Suire
Szwecja Catarina Lindqvist
Dania Tine Scheuer-Larsen
6:4, 6:4
1987 Swietłana Parchomienko
Łarysa Sawczenko
Stany Zjednoczone Lori McNeil
Stany Zjednoczone Kim Sands
6:4, 6:4
1986 Holandia Marcella Mesker
Francja Pascale Paradis
Stany Zjednoczone Lori McNeil
Francja Catherine Suire
2:6, 7:6(1), 6:1
1973
–1985
Turniej nie był rozgrywany
1972 Stany Zjednoczone Rosie Casals
Stany Zjednoczone Billie Jean King
Francja Françoise Durr
Australia Judy Tegart Dalton
6:7, 7:6, 6:2
1971 Stany Zjednoczone Rosie Casals
Stany Zjednoczone Billie Jean King
Stany Zjednoczone Mary-Ann Eisel
Stany Zjednoczone Valerie Ziegenfuss
6:7, 6:0, 7:5

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]