Przejdź do zawartości

Władysław Poderni

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Poderni
generał brygady generał brygady
Data i miejsce urodzenia

11 stycznia 1861
Lublin

Data i miejsce śmierci

29 października 1928
Polesie Rowskie

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
I Korpus Polski w Rosji
Wojsko Polskie

Jednostki

1 Pułk Wojskowej Straży Granicznej

Stanowiska

dowódca pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława II klasy (Imperium Rosyjskie)
Grób Władysława Poderniego na cmentarzu Powązkowskim

Władysław Poderni vel Pedeni[1][2] (ur. 11 stycznia 1861 w Lublinie, zm. 29 października 1928 w Polesiu Rowskim) – generał brygady Wojska Polskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 11 stycznia 1861 w Lublinie[2]. Ukończył sześć klas szkoły realnej w Wilnie i Jelizawetgradzką Szkołę Kadetów Kawalerii w Jelizawetgradzie[2]. Służbę w armii rosyjskiej rozpoczął 26 czerwca 1878[2]. Awansował na kolejne stopnie: podporucznika (1882), porucznika (1887), sztabsrotmistrza (1891), rotmistrza (1892), podpułkownik (1910) i pułkownika (1917)[2]. Był oficerem 4 Mariupolskiego Pułku Huzarów(inne języki) w Białymstoku[3][4]. W jego szeregach walczył na I wojnie światowej[5], a później był dowodcą 2 oficerskiej legii jazdy w składzie I Korpusu Polskiego w Rosji[4].

1 marca 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego z byłych Korpusów wschodnich i byłej armii rosyjskiej, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia pułkownika i przydzielony z dniem 31 stycznia 1919 do Wojskowej Straży Granicznej[6][7]. Od 1919 dowodził 2 Pułkiem Wojskowej Straży Granicznej[8]. 29 maja 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu pułkownika, w kawalerii, w grupie oficerów byłych Korpusów wschodnich i byłej armii rosyjskiej. Był wówczas dowódcą 2 Pułku Strzelców Granicznych[9]. Z dniem 1 maja 1921 roku został przeniesiony w stan spoczynku z prawem noszenia munduru, w stopniu pułkownika jazdy[10].

26 października 1923 Prezydent RP Stanisław Wojciechowski zatwierdził go w stopniu generała brygady[11]. W 1923 jako emerytowany generał brygady zamieszkiwał w Wilnie[12]. Był członkiem Związku Artystów Malarzy[4]. Był żonaty z Bronisławą z Zimodrów (zm. 1930), miał córkę[13][4].

Zmarł 29 października 1928 w Polesiu Rowskim[4][14][1]. 3 listopada 1928 został pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 83, rząd 6, miejsce 4)[4][15].

Siostrzeńcem generała był Mieczysław Rycharski, kawaler Orderu Virtuti Militari[16].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Kryska-Karski i Żurakowski 1991 ↓, s. 148.
  2. a b c d e Stawecki 1994 ↓, s. 255.
  3. Ogólny spis oficerów 1909 ↓, s. 552.
  4. a b c d e f Władysław Poderni. Nekrolog. „Kurier Warszawski”. Nr 304, s. 10, 2 listopada 1928. 
  5. a b Памяти героев Великой войны 1914–1918 : Поиск героев войны : Подерни Владислав. Ministerstwo Obrony Federacji Rosyjskiej Zarząd ds. utrwalenia pamięci poległych w obronie Ojczyzny. [dostęp 2022-09-28]. (ros.).
  6. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 27 z 11 marca 1919, poz. 868.
  7. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 29 z 15 marca 1919, poz. 932.
  8. Wojskowa Straz Graniczna 1919-1920. Muzeum Polskich Formacji Granicznych. [dostęp 2022-09-28].
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 9 czerwca 1920, s. 399.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 23 kwietnia 1921, s. 822.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 70 z 7 listopada 1923, s. 738.
  12. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1577.
  13. Kurier Warszawski”. Nr 205, s. 8, 29 lipca 1931. 
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 29 stycznia 1930, s. 38.
  15. Cmentarz Stare Powązki: WŁADYSŁAW PODERNI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2015-06-21].
  16. Rodzina Mirosława Brożek : ‬Helena Rycharska z domu Poderni. MyHeritage. [dostęp 2022-09-28]..

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]