W niewoli uczuć (telenowela)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
W niewoli uczuć
Abrázame muy fuerte
ilustracja
Gatunek

telenowela

Kraj produkcji

Meksyk

Oryginalny język

hiszpański

Główne role

Victoria Ruffo
César Évora
Fernando Colunga
Aracely Arámbula
Pablo Montero

Muzyka tytułowa

Abrázame muy fuerte śpiewa Juan Gabriel (opening)
Niña y Mujer śpiewa Aracely Arámbula (ending)

Liczba odcinków

135

Liczba serii

1

Produkcja
Produkcja

Televisa

Reżyseria

Miguel Córcega
Víctor Fouilloux
Édgar Ramírez

Scenariusz

Liliana Abud
René Muñoz

Muzyka

Jorge Avendaño

Zdjęcia

Manuel Barajas
Jesús Nájera

Czas trwania odcinka

45 min

Pierwsza emisja
Stacja telewizyjna

Canal de las Estrellas

Lata emisji

2000-2001

Format obrazu

4:3

W niewoli uczuć (hiszp. Abrázame muy fuerte) – meksykańska telenowela z 2000 roku.

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Cristina to młoda i dobra dziewczyna. Jej ojciec, Don Severiano Alvarez, jest właścicielem haciendy "El Platanal". Jest to człowiek o rygorystycznych zasadach. Cristina jest kochana przez wszystkich, ale czuje się samotna. W wieku 16 lat zakochuje się w pracowniku Don Severiana, Diego Hernandezie, który odwzajemnia jej uczucia. Dziewczyna jest szczęśliwa. Jednak ojciec dowiaduje się o jej związku z Diegiem i próbuje go zabić. Diego ucieka.

Cristina wyznaje ojcu, że jest w ciąży. Don Severiano, aby ukryć hańbę córki, wywozi ją z haciendy. Cristina rodzi córeczkę – Marię del Carmen. Don Severiano zabiera dziecko i oddaje je Racheli, która uznaje Marię del Carmen za swoją córkę i na jakiś czas znika. Cristina jest zrozpaczona. Nie wie, co się dzieje z jej dzieckiem. Z pomocą przychodzi jej Federico Rivero, który od dawna stara się zdobyć majątek Don Severiana. Zdobywa zaufanie Cristiny i obiecuje, że odnajdzie Rachelę, jeśli Cristina zostanie jego żoną. Cristina, która za wszelką cenę pragnie odzyskać córeczkę, zgadza się na warunki Federica. W dniu jej ślubu umiera Don Severiano. Wkrótce po tym w "El Platanal" pojawia się Rachela z Marią del Carmen. Wtedy ujawnia się prawdziwe oblicze Federica. Zmusza on Cristinę, by wszystkim mówiła, że dla dziewczynki jest tylko matką chrzestną.

W tym czasie wraca Diego i gdy dowiaduje się, że jest ojcem Marii del Carmen, namawia Cristinę do ucieczki. Tego wieczoru, kiedy mają wyjechać, Diego zostaje zamordowany przez Federica, który próbując pozbyć się także żony, powoduje wypadek, w którym Cristina traci wzrok.

Mijają lata. Maria del Carmen wyrasta na piękną dziewczynę. W rzeczywistości wychowuje ją Cristina. Rachela nienawidzi dziewczyny i jest dla niej okrutna. Podobny stosunek do niej ma Federico Rivero. Cristina stara się zawsze bronić córkę. Sama wciąż rozpamiętuje swoją miłość do Diega.

Maria del Carmen jest zakochana w Carlosie Manuelu. W niej natomiast zakochany jest Jose Maria. Carlos Manuel i Jose Maria przyjaźnią się od dzieciństwa. Carlos Manuel wie, że Maria del Carmen go kocha, ale on nie odwzajemnia jej uczuć, ponieważ dziewczyna jest o kilkanaście lat młodsza od niego, a on uważa ją za dziecko. Jest zaręczony z Deborah. Deborah natomiast jest kochanką Federica.

Carlos Manuel wyjeżdża na studia do Europy. Maria del Carmen przez te lata wciąż go kocha i z niecierpliwością oczekuje jego powrotu. Cristina zaprzyjaźnia się z doktorem Roblesem i z czasem zakochuje się w nim.

Po klku latach wraca Carlos Manuel. Dla wszystkich jest niespodzianką wiadomość o jego małżeństwie z Deborah. Maria del Carmen jest zrozpaczona. Carlos Manuel dostrzega wreszcie, że wyrosła na piękną kobietę i uświadamia sobie, że tak naprawdę od zawsze ją kocha. Jest nieszczęśliwy z Deborah.

Carlos Manuel i Maria del Carmen muszą wiele wycierpieć, by w końcu być razem. Stopniowo odkrywają tajemnice skrywane od lat[1]

Wersja polska[edytuj | edytuj kod]

W Polsce telenowela była emitowana na TVN.

Obsada[edytuj | edytuj kod]

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Premios TVyNovelas (2001)[edytuj | edytuj kod]

Kategoria Osoba Wynik
Najlepsza telenowela Salvador Mejía Wygrana
Najlepsza protagonistka Aracely Arámbula Nominacja
Najlepszy protagonista Fernando Colunga Wygrana
Najlepsza antagonistka Nailea Norvind Wygrana
Najlepszy antagonista César Évora Wygrana
Najlepsza aktorka pierwszoplanowa Helena Rojo Wygrana
Najlepszy aktor pierwszoplanowy Joaquín Cordero Wygrana
Najlepsza aktorka drugoplanowa Carmen Salinas Nominacja
Najlepszy aktor drugoplanowy Pablo Montero Wygrana
Najlepsze objawienie wśród aktorów Nominacja
Najlepszy motyw muzyczny Juan Gabriel Nominacja
Najlepsza historia lub adaptacja Liliana Abud Wygrana
Najlepsza reżyseria sceniczna Miguel Córcega Wygrana

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]