Wacław Długoborski
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Wacław Długoborski (ur. 3 stycznia 1926 w Warszawie, zm. 21 października 2021 w Katowicach) – polski historyk.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był więźniem Auschwitz (nr 138871).
Ukończył studia w 1949 r. na Uniwersytecie Wrocławskim. Doktorat otrzymał w 1956 r. na Uniwersytecie Warszawskim. Już po roku 1948 rozpoczął pracę dydaktyczno-naukową: pracował kolejno na Uniwersytecie Śląskim, w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie i Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu[1].
W 1989 r. Długoborski otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. Do 1996 roku był kierownikiem Katedry Historii Gospodarczej i Społecznej w Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu i kuratorem ds. badań naukowych w muzeum Auschwitz-Birkenau.
Publikacje[2][edytuj | edytuj kod]
- Zarys historii gospodarczej Polski: (do roku 1939) (1964);
- Więź ekonomiczna między Zagłębiami Górnośląskim i Dąbrowskim w epoce kapitalizmu (do 1877 roku) (1973)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Leksykon profesorów Akademii Pedagogicznej im. Komisji Edukacji Narodowej 1946-2006. Kraków: 2006, s. 87.
- ↑ Wacław Długoborski (ur. 1926). Instytut Historii Uniwersytetu Śląskiego. [dostęp 2016-07-21].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
Kontrola autorytatywna (osoba):