Wacław Długoborski

Wacław Długoborski

Data i miejsce urodzenia	3 stycznia 1926 Warszawa
Data i miejsce śmierci	21 października 2021 Katowice
Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia gospodarcza i społeczna XIX i XX w., losy narodu żydowskiego w czasie II wojny światowej, teoria i historia systemów totalitarnych
Alma Mater	Uniwersytet Wrocławski
Doktorat	1956
Profesura	15 czerwca 1990
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Śląski Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Krakowie Akademia Ekonomiczna we Wrocławiu

Wacław Długoborski (ur. 3 stycznia 1926 w Warszawie, zm. 21 października 2021 w Katowicach) – polski historyk.

Życiorys

W czasie okupacji był w Warszawie żołnierzem Armii Krajowej, po aresztowaniu przez Niemców w 1943 więziony na Pawiaku, deportowany do Auschwitz (nr 138871).

Ukończył studia w 1949 r. na Uniwersytecie Wrocławskim. Doktorat otrzymał w 1956 r. na Uniwersytecie Warszawskim. Już po roku 1948 rozpoczął pracę dydaktyczno-naukową: pracował kolejno na Uniwersytecie Śląskim, w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie i Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu.

W 1989 r. Długoborski otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. Do 1996 roku był kierownikiem Katedry Historii Gospodarczej i Społecznej w Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu i kuratorem ds. badań naukowych w muzeum Auschwitz-Birkenau.

Publikacje

• Zarys historii gospodarczej Polski: (do roku 1939) (1964);
• Więź ekonomiczna między Zagłębiami Górnośląskim i Dąbrowskim w epoce kapitalizmu (do 1877 roku) (1973)

Linki zewnętrzne

• Wacław Długoborski w katalogu Niemieckiej Biblioteki Narodowej
• Biografia. sknhus.ovh.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-03-20)].