Wacław Długoborski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wacław Długoborski
Data i miejsce urodzenia

3 stycznia 1926
Warszawa

Data i miejsce śmierci

21 października 2021
Katowice

Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia gospodarcza i społeczna XIX i XX w., losy narodu żydowskiego w czasie II wojny światowej, teoria i historia systemów totalitarnych
Alma Mater

Uniwersytet Wrocławski

Doktorat

1956

Profesura

15 czerwca 1990[1]

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Śląski
Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Krakowie
Akademia Ekonomiczna we Wrocławiu

Wacław Długoborski (ur. 3 stycznia 1926 w Warszawie, zm. 21 października 2021 w Katowicach) – polski historyk.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W czasie okupacji był w Warszawie żołnierzem Armii Krajowej, po aresztowaniu przez Niemców w 1943 więziony na Pawiaku, deportowany do Auschwitz (nr 138871).

Ukończył studia w 1949 r. na Uniwersytecie Wrocławskim. Doktorat otrzymał w 1956 r. na Uniwersytecie Warszawskim. Już po roku 1948 rozpoczął pracę dydaktyczno-naukową: pracował kolejno na Uniwersytecie Śląskim, w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie i Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu[2].

W 1989 r. otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. Do 1996 roku był kierownikiem Katedry Historii Gospodarczej i Społecznej w Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu i kuratorem ds. badań naukowych w muzeum Auschwitz-Birkenau. Rektor Wyższej Szkoły Humanistycznej w Katowicach[3].

Publikacje[4][edytuj | edytuj kod]

  • Zarys historii gospodarczej Polski: (do roku 1939) (1964);
  • Więź ekonomiczna między Zagłębiami Górnośląskim i Dąbrowskim w epoce kapitalizmu (do 1877 roku) (1973)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Prof. dr hab. Wacław Długoborski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2022-12-27].[martwy link]
  2. Leksykon profesorów Akademii Pedagogicznej im. Komisji Edukacji Narodowej 1946-2006. Kraków: 2006, s. 87.
  3. Aldona Minorczyk-Cichy: Katowicka uczelnia na czarnej liście nauki. warszawa.naszemiasto.pl, 4 sierpnia 2008. [dostęp 2024-04-21].
  4. Wacław Długoborski (ur. 1926). Instytut Historii Uniwersytetu Śląskiego. [dostęp 2016-07-21].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]