Przejdź do zawartości

Wacław Krzyżanowski (prokurator)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wacław Krzyżanowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 lutego 1923
Zarzecz Łukowski

Data i miejsce śmierci

10 października 2014
Koszalin

Zawód, zajęcie

prawnik

Wacław Krzyżanowski (ur. 3 lutego 1923 w Zarzeczu Łukowskim, zm. 10 października 2014 w Koszalinie[1]) – polski prawnik, prokurator, pułkownik Ludowego Wojska Polskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wacław Krzyżanowski urodził się w rodzinie Witolda i Antoniny. Uczestniczył w bitwie pod Lenino[2].

Od 10 października 1945 roku do 28 stycznia 1946 roku był słuchaczem Centralnej Szkoły Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego w Łodzi. Od stycznia 1946 do maja 1950 był oficerem śledczym Wojskowej Prokuratury Rejonowej w Gdańsku[3].

W 1946 był oskarżycielem posiłkowym w pokazowym procesie Danuty Siedzikówny (pseudonim „Inka”). Zażądał wówczas dla niepełnoletniej (17-letniej) oskarżonej kary śmierci[4]. W dniu skazania Siedzikówny, sporządził również akty oskarżenia, w których zażądał kary śmierci dla dwóch innych młodych ludzi: Heinza Baumanna, 19-letniego gdańskiego Niemca, który znalazł w lesie broń i upolował nią sarnę (wyrok wykonano 9 sierpnia 1946)[5] oraz 16-letniego Benedykta Wyszeckiego, który po odkryciu u niego kilku zardzewiałych karabinów pozbawionych zamków i amunicji zeznał, że zbierał je na polach, by się bawić w wojsko. W tym przypadku sąd nie zgodził się z żądaniem prokuratora, uznawszy, że podsądny dopuścił się przestępstwa z lekkomyślności i skazał go na 7 lat pozbawienia wolności[3].

Opinia służbowa nt. Wacława Krzyżanowskiego

W wojskowym wymiarze sprawiedliwości PRL pracował do 1976, był wielokrotnie odznaczany i nagradzany[3].

Był pierwszym prokuratorem, którego IPN oskarżył o udział w komunistycznej zbrodni sądowej[6]. Został uniewinniony zarówno w sądzie I, jak i II instancji (2001). Podczas procesu stwierdził, że stalinowski system prawny miał charakter przestępczy. Prawdopodobnie przyczynił się do śmierci wielu niewinnych osób, podpierając swoje zarzuty fałszywymi i absurdalnymi oskarżeniami. Prawomocną decyzją Kierownika Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych pozbawiony uprawnień kombatanckich[6].

Zmarł w wieku 91 lat. W trzy dni po śmierci, 13 października 2014 został pochowany z wojskową asystą honorową na Cmentarzu Komunalnym w Koszalinie[7][8].

Za przyznanie wojskowej asysty honorowej na pogrzeb Wacława Krzyżanowskiego, szef MON Tomasz Siemoniak odwołał w trybie natychmiastowym ze stanowisk dowódcę oraz komendanta garnizonu Koszalin[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wacław Krzyżanowski: Nekrologi. nekrologi.net, 13 października 2014.
  2. Wojsko nie wiedziało, że honoruje stalinowskiego prokuratora. rp.pl, 13 października 2014.
  3. a b c Koszalin: po pogrzebie stalinowskiego prokuratora - dymisje wojskowych. pap.pl, 14 października 2014. [dostęp 2014-10-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (24 września 2015)].
  4. Na podstawie artykułu Wprost Nr: 19/2001 (963)
  5. Na podstawie Biuletynu IPN nr 11 (22), listopad 2002: „Kara śmierci dla Heinza Baumanna” s. 38
  6. a b Tadeusz M. Płużański: Zmarł prokurator – morderca sądowy Danuty Siedzikówny „Inki”. Dziś ma się odbyć jego pogrzeb z honorami wojskowymi i orderami na poduszkach…. wpolityce.pl. [dostęp 2014-10-13].
  7. bp: Minister Siemoniak oburzony charakterem pogrzebu stalinowskiego prokuratora. onet.pl. [dostęp 2014-10-13].
  8. Wyszukiwarka grobów w Koszalinie
  9. Dymisje wojskowych za honory na pogrzebie stalinowskiego prokuratora. tvp.info. [dostęp 2014-10-14].