Wicken (herb szlachecki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wickenpolski herb szlachecki z nobilitacji.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

Na tarczy dzielonej w słup, w polu prawym, złotym, połuorzeł czarny;
W polu lewym, srebrnym, lilia czerwona.
Klejnot: lilia jak w godle między dwoma skrzydłami orlimi - prawym w pas czarno-złotym, lewym w pas czerwono-srebrnym.
Labry: z prawej złote, podbite czernią, z lewej srebrne, podbite czerwienią.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Nadany Mikołajowi von Wicken, rajcy ryskiemu i braciom Janowi i Hermanowi 4 stycznia 1580.

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Ponieważ herb Wicken był herbem własnym, prawo do posługiwania się nim przysługuje tylko jednemu rodowi herbownemu:

Wicken.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.