Wicken (herb szlachecki)
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Wicken – polski herb szlachecki z nobilitacji.
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:
Na tarczy dzielonej w słup, w polu prawym, złotym, połuorzeł czarny;
W polu lewym, srebrnym, lilia czerwona.
Klejnot: lilia jak w godle między dwoma skrzydłami orlimi - prawym w pas czarno-złotym, lewym w pas czerwono-srebrnym.
Labry: z prawej złote, podbite czernią, z lewej srebrne, podbite czerwienią.
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Nadany Mikołajowi von Wicken, rajcy ryskiemu i braciom Janowi i Hermanowi 4 stycznia 1580.
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Ponieważ herb Wicken był herbem własnym, prawo do posługiwania się nim przysługuje tylko jednemu rodowi herbownemu:
Wicken.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 312-313. ISBN 83-7181-217-5.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
A
B
C – F
G – J
K
L – M
N – P
R – Ś
T – Ż
Herby | |
---|---|
Elementy herbu | |
Oznaki godności | |
Inne | |
Działy heraldyki |