Wiesław Gabzdyl
Państwo działania | |
---|---|
Data urodzenia |
4 września 1936 |
Data i miejsce śmierci |
25 maja 2010 |
profesor doktor habilitowany inżynier nauk technicznych | |
Specjalność: geologia, petrologia | |
Alma Mater |
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie |
Doktorat | |
Habilitacja | |
Odznaczenia | |
|
Wiesław Franciszek Gabzdyl (ur. 4 września 1936, zm. 25 maja 2010 w Gliwicach) – polski mineralog i petrograf, profesor doktor habilitowany inżynier Politechniki Śląskiej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1958 ukończył studia na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczego Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, od 1961 był związany zawodowo z Politechniką Śląską. Wiesław Gabzdyl jest uważany za twórcę śląskiej szkoły geologii i petrologii węgla. W 1966 obronił przygotowaną pod kierunkiem prof. dr. hab. Jana Kuhla pracę doktorską pt. Charakter facjalny i budowa petrograficzna pokładów węglowych i skał towarzyszących w kopalni „Jastrzębie”[1]. W 1970 na podstawie rozprawy Pokład 510 w obszarze górniczym kopalni Kazimierz-Juliusz na tle rozwoju sedymentacji i litologii warstw siodłowych; jego budowa litologiczna i petrograficzna oraz niektóre własności fizykochemiczne habilitował się[2]. Prowadził działalność naukowo-badawczą w zakresie geologii i petrologii złóż węgla oraz gospodarki surowcami mineralnymi, w latach 1972-1977 pełnił funkcję prorektora Politechniki Śląskiej ds. Nauczania i Wychowania. W 1980 założył, a następnie kierował Instytutem Geologii Stosowanej na Wydziale Górnictwa i Geologii. Piastował funkcję Redaktora Naczelnego Wydawnictw Naukowych Politechniki Śląskiej, był również prezesem Klubu AZS. W roku akademickim 1987/1988 został uhonorowany wyróżnieniem „Złota Kreda” dla najlepszego wykładowcy Wydziału Górniczego, od 1988 zasiadał w Komisji ds. reformy prawa górniczego i geologicznego. Uczestniczył w pracach wielu organizacji i stowarzyszeń naukowych m.in. ICCP – Międzynarodowego Komitetu Petrologii Węgla. W 2006 przeszedł na emeryturę. Dorobek naukowy prof. Wiesława Gabzdyla obejmuje ok. 200 publikacji, w tym 7 książek i monografii, a także 11 skryptów i podręczników. Otrzymał Nagrodę Ministra Środowiska.
Zmarł w 2010, pochowany na Centralnym Cmentarzu Komunalnym w Gliwicach[3].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (13 grudnia 2000)[4]
- Złoty Krzyż Zasługi (1975)[5]
- Medal Komisji Edukacji Narodowej
- Odznaka honorowa „Zasłużony dla Górnictwa RP”
- Odznaka honorowa „Zasłużony dla polskiej geologii”
Stopień górniczy
[edytuj | edytuj kod]- Generalny Dyrektor Górniczy I stopnia
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Stopnie naukowe doktora nauk technicznych nadane pracownikom Katedry Geologii Stosowanej przez Radę Wydziału Górnictwa i Geologii do czerwca 2017, Wydział Górnictwa, Inżynierii Bezpieczeństwa i Automatyki Przemysłowej Politechniki Śląskiej
- ↑ Stopnie naukowe doktora habilitowanego nauk technicznych nadane pracownikom Katedry Geologii Stosowanej, Wydział Górnictwa, Inżynierii Bezpieczeństwa i Automatyki Przemysłowej Politechniki Śląskiej
- ↑ Wiesław Gabzdyl, Grobonet
- ↑ M.P. z 2001 r. nr 5, poz. 91 „za wybitne osiągnięcia w pracy naukowej i dydaktycznej oraz w działalności organizacyjnej”.
- ↑ Barbara Kasprzycka, Bożena Styrylska (oprac. red.): Politechnika Śląska im. Wincentego Pstrowskiego w Gliwicach 1975−1976. Gliwice: Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, 1976, s. 325.
- Absolwenci Akademii Górniczo-Hutniczej
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Medalem Komisji Edukacji Narodowej
- Odznaczeni odznaką honorową „Zasłużony dla Górnictwa RP”
- Odznaczeni odznaką honorową „Zasłużony dla polskiej geologii”
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Pochowani na Cmentarzu Centralnym w Gliwicach
- Polscy geolodzy
- Polscy mineralodzy
- Polscy petrografowie
- Urodzeni w 1936
- Wykładowcy Politechniki Śląskiej
- Zmarli w 2010