Wilamówko (województwo warmińsko-mazurskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wilamówko
osada
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Powiat

ostródzki

Gmina

Małdyty

Strefa numeracyjna

89

Kod pocztowy

14-330[2]

Tablice rejestracyjne

NOS

SIMC

0481583

Położenie na mapie gminy Małdyty
Mapa konturowa gminy Małdyty, po prawej znajduje się punkt z opisem „Wilamówko”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Wilamówko”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Wilamówko”
Położenie na mapie powiatu ostródzkiego
Mapa konturowa powiatu ostródzkiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Wilamówko”
Ziemia53°54′18″N 19°48′04″E/53,905000 19,801111[1]

Wilamówkoosada w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ostródzkim, w gminie Małdyty. W roku 1973 jako osada Wilamówko należało do powiatu morąskiego, gmina Małdyty, poczta Dobrocin. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. Miejscowość leży w historycznym regionie Prus Górnych[3].

W czasie eksploatacji żwiru koło Wilamówka, w 1924 r., odkryto pochówek szkieletowy z okresu rzymskiego (około III w. n.e.). Zachowane z pochówkiem przedmioty, takie jak złoty naszyjnik, ostrogi z brązu, pozłacana kapsułka, pozwalają sądzić, że był to grób wojownika gockiego. W pobliżu znaleziono także urny m.in. z arabskimi monetami VII w.[4]

Inne miejscowości o nazwie Wilamowo: Wilamowo, Wilamowice

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 147554
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1468 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Marian Biskup Wojna pruska, s. 29: „Ukształtowanie terenowe Prus powodowało, że już w XV wieku dzielono je na tak zwane Prusy Górne (Oberland), sięgające od linii dolnej Wisły do Pasłęki, i Prusy Dolne (Niederland) obejmujące nizinne obszary na Wschód od Pregoły (...).
  4. Morąg – z dziejów miasta i powiatu”, Pojezierze, Olsztyn 1973.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Morąg – z dziejów miasta i powiatu”, Pojezierze, Olsztyn 1973