Wilhelm Heye

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wilhelm Heye
Ilustracja
Wilhelm Heye przed 1930
generał piechoty generał piechoty
Data i miejsce urodzenia

31 stycznia 1869
Fulda

Data i miejsce śmierci

11 marca 1947
Braunlage

Przebieg służby
Lata służby

1888–1930

Siły zbrojne

Armia Cesarstwa Niemieckiego
Reichswehra

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Order „Pour le Mérite” z Liściem Dębu Order Królewski Korony (Prusy) IV Klasa Orderu Orła Czerwonego (Prusy) Order Domowy Hohenzollernów z Mieczami Krzyż Żelazny (1813) I Klasy Krzyż Żelazny (1813) II Klasy Order Zasługi Wojskowej z Mieczami (wojenny, Bawaria) Order Zasługi Wojskowej (Wirtembergia) Krzyż Hanzeatycki Hamburski Krzyż Fryderyka Augusta, wojskowy (Oldenburg) Komandor Orderu Leopolda (Austria) Order Korony Żelaznej II klasy (Austro-Węgry) Order Osmana (Imperium Osmańskie) Krzyż Honorowy dla Walczących na Froncie (III Rzesza)

Wilhelm Heye (ur. 31 stycznia 1869 w Fuldzie, zm. 11 marca 1947 w Braunlage) – niemiecki Generalleutnant, szef Naczelnego Dowództwa Reichswehry w latach 1926–1930[1].

W 1888 po ukończeniu pruskiego korpusu kadetów wstąpił do armii Królestwa Prus. W 1896 został na kilka lat odkomenderowany do akademii wojskowej, po pobycie w której w 1900 rozpoczął karierę w sztabie generalnym. W czasie I wojny światowej przynależał do sztabu gen. Remusa von Woyrsch, a następnie Albrechta Wirtemberskiego. 18 sierpnia 1916 został mianowany na stopień pułkownika a dwa dni później został odznaczony Pour le Mérite (fr. „Za Zasługę”) – najwyższy pruski order wojskowy do 1918. W październiku 1917 został powołany do sztabu generalnego jako szef wydziału operacyjnego. Dzięki temu uczestniczył w podejmowaniu decyzji na najwyższym szczeblu dowodzenia niemiecką armią[2]. Powierzono mu pełnienie obowiązków generalnego kwatermistrza po dymisji Ericha Ludendorffa a przed objęciem funkcji przez Wilhelma Groenera[1].

Po kapitulacji Niemiec został wiosną 1919 mianowany szefem sztabu wojsk w Prusach Wschodnich. Koordynował tam operacje skierowane przeciwko Armii Czerwonej nad Bałtykiem[2]. Został wówczas bliskim współpracownikiem Hansa von Seeckta. Nie poparł też puczu Kappa-Lüttwitza.

Od 1920 do 1926 pracował w ministerstwie Reichswehry (Reichswehrministerium) u boku Hansa von Seeckta. Otrzymał stopień General der Infanterie ze starszeństwem 1 grudzień 1924[2]. Szef resortu Otto Geßler dymisjonując Seeckta mianował jego następcą na stanowisku szefa naczelnego dowództwa właśnie Heye`go. Przeniesiono go w stan spoczynku 4 lata później zastępując go generałem Kurtem von Hammerstein-Equord[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Heeresleitung Oberkommando des Heeres. /www.lexikon-der-wehrmacht.de. [dostęp 2021-05-11].
  2. a b c Heye, Wilhelm. /www.lexikon-der-wehrmacht.de. [dostęp 2021-05-11].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]