Hans von Seeckt
| ||
 Generał Hans von Seeckt | ||
| Generaloberst | ||
| Data i miejsce urodzenia | 22 kwietnia 1866 Szlezwik | |
| Data i miejsce śmierci | 27 grudnia 1936 Berlin | |
| Przebieg służby | ||
| Lata służby | 1885–1926 | |
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa | |
Johannes Friedrich Leopold von Seeckt (ur. 22 kwietnia 1866 w Szlezwiku, zm. 27 grudnia 1936 w Berlinie) – niemiecki oficer, szef niemieckiego Sztabu Generalnego (oficjalnie: Truppenamt) w latach 1919–1926.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Hans von Seeckt wstąpił do armii niemieckiej w 1885 roku, a w 1899 został przeniesiony tymczasowo do Sztabu Generalnego. Podczas I wojny światowej von Seeckt służył na różnych stanowiskach wysokiego szczebla. W 1914 r. był szefem sztabu atakującego w kierunku Paryża III (Brandenburskiego) Korpusu Piechoty, składającego się z 5 i 6 Dywizji Piechoty. W późniejszej fazie wojny znalazł się w sztabie na froncie wschodnim. Po zakończeniu wojny i rozwiązaniu wojska cesarskiego von Seeckt zaczął organizować nową Reichswehrę i sztab generalny (który został przemianowany na Truppenamt – Biuro Wojsk).
Podczas Puczu Kappa-Lüttwitza z 1920 roku von Seeckt zachował się wyczekująco – odmówił stłumienia buntu lub współpracy z nim. Przywódcom republiki odpowiedział: Reichswehra nie strzela do Reichswehry. Kontynuował budowę apolitycznej zawodowej armii, nie bacząc na ograniczenia traktatu wersalskiego. Hans von Seeckt pozostał zwolennikiem pojmowania wojska jako państwa w państwie. Ostatecznie został zwolniony z Reichswery w 1926 roku, po wydaniu pozwolenia na uczestnictwo wnuka Wilhelma II w wojskowych manewrach przy dezaprobacie rządu.
W latach 1930–1932 był deputowanym do Reichstagu z ramienia Niemieckiej Partii Ludowej (DVP). Od roku 1934 do 1935 służył jako doradca Czang Kaj-szeka.
Stosunek do Polski i sojusz z Rosją sowiecką[edytuj | edytuj kod]
„Odrzucam pomoc dla Polski, nawet wobec niebezpieczeństwa, że może zostać pochłonięta. Przeciwnie – liczę na to” Hans von Seeckt w czasie wojny polsko-bolszewickiej[1]
Hans von Seeckt był nieprzejednanym wrogiem odrodzonego państwa polskiego, w związku z tym pragnął stworzyć przymierze z bolszewicką Rosją przeciwko Rzeczypospolitej. Po otrzymaniu obiecujących wiadomości od ludowego komisarza spraw wojskowych i morskich Lwa Trockiego, von Seeckt wysłał emisariuszy w celu zawarcia tajnego sojuszu militarnego z Rosjanami, nie informując o tym rządu Republiki Weimarskiej. W trakcie tej współpracy powstało wiele innowacyjnych projektów uzbrojenia, takich jak bombowiec nurkujący Junkers Ju 87 Stuka używany przez Luftwaffe w trakcie II wojny światowej.
Seeckt 11 września 1922 roku w liście do von Brockdorffa-Rantzaua napisał „Istnienie Polski jest nie do zniesienia, jako sprzeczne z warunkami życia Niemiec. Polska musi zniknąć i zniknie”[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ F. Rabenau: „Seeckt:Aus seinen Leben 1918-1936”, wyd. 1940, cytat za Norman Davies: „Biały Orzeł i Czerwona Gwiazda. Wojna polsko-sowiecka 1919-1920”, Wydawnictwo Znak, Warszawa 1997, ISBN 83-7006-761-1.
- ↑ Martin Broszat, „200 Jahre deutche Polenpolitik”, Munchen 1963.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jarosław Centek: „Hans von Seeckt Twórca Reichsheer”, Avalon 2006
| Poprzednik Wilhelm Groener |
Szef Niemieckiego Sztabu Generalnego 1919–1926 |
Następca Wilhelm Heye |