Hans von Seeckt
| Hans von Seeckt | |
 Generał Hans von Seeckt |
|
| Generaloberst | |
| Data i miejsce urodzenia | 22 kwietnia 1866 roku Szlezwik |
| Data i miejsce śmierci | 27 grudnia 1936 roku Berlin |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1914-1926 |
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
Johannes Friedrich Leopold von Seeckt (ur. 22 kwietnia 1866 roku w Szlezwiku - zm. 27 grudnia 1936 roku w Berlinie) – niemiecki oficer, szef niemieckiego Sztabu Generalnego (oficjalnie: Truppenamt) w latach 1919-1926.
Hans von Seeckt wstąpił do armii w 1885 roku, a w 1899 został przeniesiony tymczasowo do Sztabu Generalnego. Podczas I wojny światowej von Seeckt służył na różnych stanowiskach wysokiego szczebla. W 1914 r. był szefem sztabu atakującego w kierunku Paryża III (Brandenburskiego) Korpusu Piechoty, składającego się z 5 i 6 Dywizji Piechoty. W późniejszej fazie wojny znalazł się w sztabie na froncie wschodnim. Po zakończeniu wojny i rozwiązaniu wojska cesarskiego von Seeckt zaczął organizować nową Reichswerę i sztab generalny (który został przemianowany na Truppenamt – Biuro Wojsk). Podczas Puczu Kappa-Lüttwitza z 1920 roku von Seeckt zachował się wyczekująco – odmówił stłumienia buntu lub współpracy z nim. Przywódcom republiki odpowiedział: Reichswehra nie strzela do Reichswehry. Kontynuował budowę apolitycznej zawodowej armii nie bacząc na ograniczenia traktatu wersalskiego. Hans von Seeckt pozostał zwolennikiem pojmowania wojska jako państwa w państwie. Ostatecznie został zwolniony z Reichswery w 1926 roku po wydaniu pozwolenia na uczestnictwo wnuka Wilhelma II w wojskowych manewrach przy dezaprobacie rządu.
W latach 1930-1932 był deputowanym do Reichstagu z ramienia Niemieckiej Partii Ludowej (DVP). Od roku 1934 do 1935 służył jako doradca Czang Kaj-szeka.
Stosunek do Polski i sojusz z Rosją sowiecką[edytuj | edytuj kod]
"Odrzucam pomoc dla Polski, nawet wobec niebezpieczeństwa, że może zostać pochłonięta. Przeciwnie - liczę na to" Hans von Seeckt w czasie Wojny polsko-bolszewickiej[1]
Hans von Seeckt był nieprzejednanym wrogiem odrodzonego państwa polskiego, w związku z tym pragnął stworzyć przymierze z bolszewicką Rosją przeciwko Rzeczypospolitej. Po otrzymaniu obiecujących wiadomości od ludowego komisarza spraw wojskowych i morskich Lwa Trockiego, von Seeckt wysłał emisariuszy w celu zawarcia tajnego sojuszu militarnego z Rosjanami, nie informując o tym rządu Republiki Weimarskiej. W trakcie tej współpracy powstało wiele innowacyjnych projektów uzbrojenia takich jak bombowiec nurkujący Junkers Ju 87 Stuka używany przez Luftwaffe w trakcie II wojny światowej
Seeckt 11 września 1922 roku w liście do von Brockdorffa-Rantzaua napisał "Istnienie Polski jest nie do zniesienia, jako sprzeczne z warunkami życia Niemiec. Polska musi zniknąć i zniknie".[2]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jarosław Centek,"Hans von Seeckt Twórca Reichsheer", Avalon 2006
Przypisy
- ↑ F.Rabenau "Seeckt:Aus seinen Leben 1918-1936", wyd. 1940, cytata za Norman Davies "Biały Orzeł i Czerwona Gwiazda. Wojna polsko-sowiecka 1919-1920", Wydawnictwo Znak, Warszawa 1997, ISBN 83-7006-761-1
- ↑ Martin Broszat, "200 Jahre deutche Polenpolitik", Munchen 1963
| Poprzednik Wilhelm Groener |
Szef Niemieckiego Sztabu Generalnego 1919-1926 |
Następca Wilhelm Heye |
