Przejdź do zawartości

Wincenty Kasprzycki (rzeźbiarz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wincenty Kasprzycki
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 listopada 1906
Żerewa, Ukraina

Data i miejsce śmierci

6 grudnia 1965
Pruszków

Zawód, zajęcie

rzeźbiarz, medalier

Wincenty Kasprzycki (ur. 13 listopada 1906 w Żerewie, wówczas gubernia kijowska, zm. 6 grudnia 1965 w Pruszkowie) – polski rzeźbiarz i medalier.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 13 listopada 1906 na Kijowszczyźnie, w rodzinie Wacława i Kazimiery z Kręckich[1]. Jego pradziadem był znany polski malarz Wincenty Kasprzycki. Po ukończeniu Szkoły Przemysłu Drzewnego w Zakopanem wyjechał do Warszawy, gdzie studiował w Szkole Sztuk Pięknych w pracowni rzeźby prof. Tadeusza Breyera[2]. Był członkiem Związku Zawodowego Artystów Rzeźbiarzy, Polskiego Towarzystwa Artystów[1]. Od 1936 wystawiał w warszawskiej Zachęcie, Instytucie Propagandy Sztuki, Paryżu.

Tworzył rzeźby pomnikowe, małe formy plastyczne, medale, medaliony i portrety. Często poruszał tematykę sportową oraz związaną z Warszawą. Jest autorem medalionu przedstawiającego mocno stylizowany herb Warszawy, który często jest często powielanym motywem.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 134. [dostęp 2021-07-29].
  2. Maria Anna Rudzka: Zadanie: forma. Pracownia profesora Tadeusza Breyera w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w latach 1923-1939. Wyd. 2. Warszawa: Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie, 2023, s. 256. ISBN 978-83-66835-50-4.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]