Wini
| biskup Winchesteru biskup Londynu | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data urodzenia |
VII wiek |
| Data i miejsce śmierci |
przez 672 |
| Biskup Winchesteru | |
| Okres sprawowania |
662-666 |
| Biskup Londynu | |
| Okres sprawowania |
666-ok.670 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Sakra biskupia |
data nieznana |
Wini (Wine, żył w VII wieku, zm. przed 672) – średniowieczny katolicki biskup Londynu i pierwszy biskup Winchesteru.
Informacje na temat życia biskupa Wini umieścił Beda Czcigodny w swoim dziele Historia ecclesiastica gentis Anglorum. Według tych zapisów Wini miał przybyć z królestwa frankijskiego, gdzie otrzymał święcenia biskupie.
W 660 roku doszło do sporu między królem Wesseksu Cenwalhem a biskupem Wesseksu Agilbertem. Król tak zniecierpliwił się tym, iż biskup mimo kilku lat pracy w jego kraju, wciąż nie opanował miejscowego języka, że podzielił swój kraj na dwie diecezje. Do jednej z nich - Winchester zaprosił właśnie Wini[1][2]. Niedługo jednak nowo mianowany biskup cieszył się łaskawością władcy - został zmuszony do opuszczenia diecezji, która pozostała bez biskupa aż do 670 roku, kiedy wyświęcono na to stanowisko Leuthere[1]. Udał się na dwór Wulfhere, króla Mercji[2]. Ten zdecydował się w 666 roku na osadzenie go na czele diecezji londyńskiej[2][1], która pozostawała bez biskupa od śmierci św. Cedda.
Podczas pobytu na dworze w Wesseksie, Wini wziął udział, wraz z dwoma anonimowymi biskupami brytyjskimi, w konsekracji na biskupa św. Chada, późniejszego biskupa Northumbrii[3][4]. Konsekracja ta, jak stwierdził wysłannik Rzymu a zarazem nowy arcybiskup Canterbury Teodor z Tarsu, była nieważna, gdyż brytyjscy biskupi należeli do kościoła iroszkockiego i nie zostali uznani przez kościół łaciński[5]. Arcybiskup Teodor pozostawił jednak Wini na jego diecezji[6], a ujęty pokorą Chada dokończył jego sakrę w obrządku łacińskim[7].
Wini kierował diecezją londyńską aż do swojej śmierci. Jego następcą został biskup Erkenwald.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- John Godfrey: The Church in Anglo-Saxon England. Cambridge University Press, 2009, s. 101-130. ISBN 0-521-10904-3.
- Justine Davis Randers-Pehrson: Barbarians and Romans: the birth struggle of Europe, A.D. 400-700. Taylor & Francis, 1983. ISBN 0-7099-2266-3.
- Thomas Powell: An essay on apostolical succession. G. Lane, s. 241.
- Beda Czcigodny Historia ecclesiastica gentis Anglorum, dostępna w bibliotece cyfrowej