Robert Horne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Robert Stevenson Horne
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 lutego 1871
Slamannan

Data i miejsce śmierci

3 września 1940
Londyn

Minister pracy
Okres

od 10 stycznia 1919
do 19 marca 1920

Następca

Thomas Macnamara

Kanclerz skarbu
Okres

od 1921
do 1922

Poprzednik

Austen Chamberlain

Następca

Stanley Baldwin

Odznaczenia
Kawaler Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)

Robert Stevenson Horne, 1. wicehrabia Horne of Slamannan (ur. 28 lutego 1871 w Slamannan w hrabstwie Stirlingshire, zm. 3 września 1940) – brytyjski prawnik i polityk, członek Partii Konserwatywnej, minister w drugim rządzie Davida Lloyda George’a.

Wykształcenie odebrał w George Watson's College w Edynburgu oraz na Uniwersytecie w Glasgow. Następnie przez rok wykładał filozofię na University College of North Wales. W 1896 r. rozpoczął praktykę adwokacką. Specjalizował się w prawie handlowym. W 1910 r. został Radcą Króla. W latach 1921–1924 był rektorem Uniwersytetu w Aberdeen. Był również dyrektorem Kompanii Kanału Sueskiego oraz przewodniczącym Great Western Railway Company.

Podczas I wojny światowej Horne został dyrektorem kolei na froncie zachodnim z tytularnym stopniem podpułkownika Royal Engineers. W 1917 r. rozpoczął pracę w Admiralicji jako asystent inspektora generalnego ds. transportu. W 1918 r. został dyrektorem ds. zaopatrzenia, a następnie dyrektorem ds. pracy i trzecim ciwilnym lordem Admiralicji. Za służbę podczas wojny otrzymał w 1918 r. Krzyż Komandorski Orderu Imperium Brytyjskiego.

W 1910 r. Horne bez powodzenia startował w wyborach parlamentarnych w okręgu Stirlingshire. Do Izby Gmin dostał się dopiero w 1918 r. wygrywając wybory w okręgu Glasgow Hillhead. W 1919 r. został ministrem pracy. W 1920 r. otrzymał Krzyż Wielki Orderu Imperium Brytyjskiego. W latach 1920–1921 stał na czele Zarządu Handlu, a w latach 1921–1922 był kanclerzem skarbu.

Po upadku gabinetu Lloyda George’a w 1922 r., Horne odmówił przyłączenia się do nowego gabinetu Andrew Bonar Lawa. W 1924 r. nowy premier, Stanley Baldwin, zaproponował mu tekę ministra pracy, ale Horne ponownie odmówił. Nie sprawował już nigdy żadnego stanowiska ministerialnego, ale w Izbie Gmin zasiadał do 1937 r., kiedy to otrzymał tytuł 1. wicehrabiego Horne of Slamannan i zasiadł w Izbie Lordów.

Zmarł w 1940 r. Tytuł wicehrabiego wygasł wraz z jego śmiercią.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]