Witold Buchowski
| |
 major piechoty
| |
| Pełne imię i nazwisko |
Witold Adam Donat Buchowski |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
5 października 1896 |
| Data śmierci |
1976 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
oficer sztabowy pułku |
| Główne wojny i bitwy | |
.jpg)
| |
| Odznaczenia | |
      
| |
Witold Adam Donat Buchowski (ur. 5 października 1896 w Warszawie, zm. 1976) – major piechoty Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari, kolekcjoner broni[1], w 1966 awansowany na podpułkownika przez prezydenta RP na Uchodźstwie Augusta Zaleskiego[2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 5 października 1896 w Warszawie, w rodzinie Witolda Saturnina i Józefy Antoniny z Kołakowskich[3].
5 listopada 1920 został przydzielony do Wojskowego Instytutu Naukowo–Wydawniczego w Warszawie na stanowisko adiutanta, a później do Gabinetu Ministra Spraw Wojskowych na stanowisko referenta[4]. Równocześnie pełnił funkcję skarbnika Zarządu Głównego Towarzystwa Wiedzy Wojskowej[4]. 20 października 1921 został przydzielony do Oddziału IV Sztabu Generalnego w Warszawie na stanowisko referenta organizacyjnego, a później referenta rezerw materiałowych i zastępcy wojskowego komisarza pocztowego[4][5]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 i 372. lokatą w korpusie oficerów piechoty[6]. W maju 1924 został przeniesiony do 30 pułku piechoty w Warszawie[7][8]. 3 maja 1926 prezydent RP nadał mu stopień majora ze starszeństwem z dnia 1 lipca 1925 i 33. lokatą w korpusie oficerów piechoty[9][10]. W tym samym miesiącu, w czasie zamachu stanu, walczył po stronie rządowej[4]. W październiku 1926 został przeniesiony z garnizonu stołecznego do 83 pułku piechoty w Kobryniu na stanowisko dowódcy II batalionu[11]. W kwietniu 1928 został przeniesiony do 84 pułku piechoty w Pińsku na stanowisko oficera sztabowego pułku[12], a później do 79 pułku piechoty w Słonimie na takie samo stanowisko[13]. W marcu 1929 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr IX[14], a z dniem 30 września tego roku przeniesiony w stan spoczynku[15].
Zmarł w 1976[1].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 6806 – 10 maja 1922[16][3]
- Krzyż Niepodległości – 8 listopada 1937 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[17][18]
- Krzyż Walecznych nr 6000 czterokrotnie[19][13]
- Amarantowa wstążka – 4 czerwca 1918[19]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 – 1928[19]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości – 1928[19]
- Miecze Hallerowskie nr 9702[19]
- Medal Zwycięstwa – 24 czerwca 1925[20][19]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Buchowski, Witold Adam Donat. Baza osób polskich - Polnische Personendatenbank. [dostęp 2023-03-09].
- ↑ Dembiński 1969 ↓, s. 2.
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 1.
- ↑ a b c d Kolekcja ↓, s. 13.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 11, 287, 407.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 43.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 51 z 24 maja 1924, s. 293.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 197, 353.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 3 maja 1926, s. 125.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 178.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 42 z 11 października 1926, s. 335.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928, s. 138.
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 93.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929, s. 86.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 sierpnia 1929, s. 262.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 22 czerwca 1922, s. 457.
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 259, poz. 409.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-03-09]..
- ↑ a b c d e f Kolekcja ↓, s. 3.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 67 z 24 czerwca 1925, s. 340.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Buchowski Witold Adam Donat. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.41-3151 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-03-09].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Stefan Dembiński: Lista Oficerów Polskich Sił Zbrojnych na uchodźstwie według awansów dokonanych zarządzeniami Prezydenta Rzeczypospolitej, z uwzględnieniem rodzajów broni i służb. [w:] Dziennik Ustaw RP na Uchodźstwie z 1969, nr 4, poz. 3 [on-line]. 1969-06-30. [dostęp 2023-03-09].
- Członkowie Polskiej Organizacji Wojskowej
- Członkowie Towarzystwa Wiedzy Wojskowej
- Ludzie urodzeni w Warszawie (Królestwo Kongresowe)
- Majorowie piechoty II Rzeczypospolitej
- Odznaczeni Amarantową Wstążką
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (czterokrotnie)
- Odznaczeni Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Odznaczeni Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921
- Odznaczeni Mieczami Hallerowskimi
- Oficerowie I Korpusu Polskiego w Rosji
- Oficerowie 30 Pułku Strzelców Kaniowskich
- Oficerowie 79 Pułku Piechoty (II RP)
- Oficerowie 83 Pułku Strzelców Poleskich
- Podpułkownicy mianowani przez władze RP na uchodźstwie po 1947
- Polacy odznaczeni Medalem Zwycięstwa
- Polacy – oficerowie Imperium Rosyjskiego
- Polacy – żołnierze Armii Imperium Rosyjskiego w I wojnie światowej
- Polscy kolekcjonerzy
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1896
- Zmarli w 1976
- Żołnierze Armii Wielkopolskiej