Witold Maksymowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Witold Maksymowicz
Witalii Maksymowicz
protojerej
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 czerwca 1933
Włodawa

Data i miejsce śmierci

30 kwietnia 2011
Kraków

Miejsce pochówku

Cmentarz Salwatorski

Proboszcz parafii Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny w Krakowie
Okres sprawowania

2 grudnia 1985–31 sierpnia 2004

Dziekan dekanatu krakowskiego
Okres sprawowania

5 listopada 1986–31 sierpnia 2004

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Diecezja łódzko-poznańska

Diakonat

20 lipca 1983

Prezbiterat

12 maja 1985

Witold Maksymowicz (ur. 21 czerwca 1933 we Włodawie, zm. 30 kwietnia 2011 w Krakowie[1]) – duchowny prawosławny, wieloletni proboszcz prawosławnej parafii Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny w Krakowie.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny duchownego prawosławnego. Rodzice: ojciec – ks. Michał Maksymowicz i matka – Antonina Maksymowicz zostali zamordowani na plebanii na Wołyniu strzałami w tył głowy w 1944. Po ich śmierci wychowaniem Witolda zajęli się jego siostra i szwagier – Julia i ks. Eugeniusz Lachoccy. Z nimi przybył do Krakowa, gdzie ks. Eugeniusz Lachocki był proboszczem krakowskiej parafii w latach 1962–1985.

W Krakowie Witold Maksymowicz ukończył szkołę podstawową, średnią oraz studia na Akademii Górniczo-Hutniczej z tytułem inżyniera elektryka. W wyuczonym zawodzie pracował w Hucie im. Lenina w Krakowie i Hucie Katowice.

Witold Maksymowicz był związany z życiem krakowskiej parafii prawosławnej – śpiewał w chórze, czytał podczas nabożeństw. Postanowił wstąpić na drogę kapłańską i poprosił o święcenia diakonatu, chcąc jako diakon pomagać ks. Eugeniuszowi w sprawowaniu nabożeństw. Po ukończeniu seminarium duchownego w Warszawie, 20 lipca 1983 otrzymał z rąk biskupa łódzkiego i poznańskiego Szymona święcenia diakonatu.

W 1985 zmarł ks. Eugeniusz Lachocki i 12 maja tegoż roku ks. Witold przyjął z rąk biskupa wrocławskiego i szczecińskiego Jeremiasza święcenia prezbiteratu. 18 lipca został p.o. proboszcza, a następnie (2 grudnia 1985) proboszczem parafii w Krakowie, zaś 5 listopada 1986 również dziekanem dekanatu krakowskiego. Ks. Witold Maksymowicz pełnił te funkcje do 31 sierpnia 2004.

Za pracę dla dobra Cerkwi Prawosławnej był wielokrotnie nagradzany m.in.: w 1990 został protojerejem (godność kanonika); krzyż z ozdobami otrzymał 18 marca 2004; Order św. Marii Magdaleny – 31 sierpnia 2004.

W latach 1992–2000 był pełnił funkcję wiceprezesa Krakowskiego Oddziału Polskiej Rady Ekumenicznej.

Witold Maksymowicz był żonaty z Walentyną Maksymowicz z domu Parfieńczyk, która zmarła kilka lat przed jego śmiercią. Miał dwójkę dzieci: syna Aleksandra i córkę Katarzynę[2].

Ks. Witold Maksymowicz zmarł 30 kwietnia 2011 w Krakowie. Uroczystości pogrzebowe odbyły się 4 maja 2011 w cerkwi prawosławnej w Krakowie, pod przewodnictwem dziekana krakowskiego ks. mitrata Sergiusza Dziewiatowskiego i ks. mitrata Mirosława Drabiuka z Częstochowy. Ks. Maksymowicz został pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zmarł długoletni proboszcz parafii prawosławnej – Kraków [online], wiadomosci.onet.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  2. ks. Jarosław Antosiuk: Zmarł ks. Witold Maksymowicz. cerkiew.pl, 30 kwietnia 2011. [dostęp 2021-08-14].
  3. http://www.krakow.cerkiew.pl/ Pogrzeb ks. prot. Witolda Maksymowicza