Wodnicha tarczowata
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
wodnicha tarczowata |
| Nazwa systematyczna | |
| Hygrophorus discoideus (Pers.) Fr. Epicrisis systematis mycologici (Upsaliae): 323 (1838) [1836-1838] | |
_(8045028022).jpg)
Wodnicha tarczowata (Hygrophorus discoideus (Pers.) Fr.) – gatunek grzybów z rodziny wodnichowatych (Hygrophoraceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Hygrophorus, Hygrophoraceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1801 r. Christiaan Hendrik Persoon nadając mu nazwę Agaricus discoideus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu Elias Fries w 1838 r.[1]
- Agaricus discoideus Pers. 1801
- Limacium discoideum (Pers.) P. Kumm. 1871
Nazwę polską nadali w 1983 r. Barbara Gumińska i Władysław Wojewoda[3].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Średnica 2–6 cm, za młodu łukowaty, później rozpostarty, czasami z niewielkim garbkiem na środku. Jest higrofaniczny; w stanie wilgotnym silnie śluzowaty, błyszczący, w stanie suchym lepki, gładki. Powierzchnia początkowo biała, potem przebarwia się na żółto lub jasnoróżowo[4].
Lekko zbiegające, białawe[4].
Wysokość 4–7 cm, grubość 0,6–1 cm, walcowaty, zazwyczaj z wrzecionowatą podstawą, początkowo pełny, potem pusty. Powierzchnia biaława z brązowymi włókienkami, pod kapeluszem łuszcząca się[4].
O barwie od białawej do kremowej[4].
- Cechy mikroskopijne
Zarodniki eliptyczne, gładkie, o rozmiarach 6–8 × 4–5 μm[4].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Wodnicha tarczowata występuje w Europie i Ameryce Północnej[5]. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski do 2003 r. notowana tylko na dwóch stanowiskach (Hala Śmietanowa w Beskidzie Żywieckim i w Pienińskim Parku Narodowym)[3]. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status R – gatunek potencjalnie zagrożony z powodu ograniczonego zasięgu geograficznego i małych obszarów siedliskowych[6]. Wymieniona jest także na liście gatunków zagrożonych w Holandii[3].
Siedlisko: lasy iglaste (świerkowe), preferuje gleby wapienne. Owocniki od września do listopada[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2019-02-15].
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2019-02-15].
- ↑ a b c Władysław Wojewoda, Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1
- ↑ a b c d e f Hygrophorus discoideus [online] [dostęp 2019-02-15].
- ↑ Discover Life Maps [online] [dostęp 2019-02-15].
- ↑ Zbigniew Mirek, Red list of plants and fungi in Poland = Czerwona lista roślin i grzybów Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany. Polish Academy of Sciences, 2006, ISBN 83-89648-38-5.