Wojciech Matusiak
| |||||||
![]() | |||||||
Data urodzenia | 2 czerwca 1945 | ||||||
Obywatelstwo | Polska | ||||||
Kariera seniorska | |||||||
|
Wojciech Władysław Matusiak (ur. 2 czerwca 1945 w Sierakowie) – polski kolarz szosowy i torowy, zwycięzca 26. Tour de Pologne w 1969, olimpijczyk z Meksyku. Czterokrotny mistrz Polski na szosie i torze.
Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]
Był zawodnikiem LKS Pyrzyce (1964), Gryfa Szczecin (1964-1969) i Arkonii (1969-1979). Jego największymi sukcesami szosowymi było zwycięstwo w Tour de Pologne w 1969 (w czasie wyścigu wygrał dwa etapy i był liderem zawodów od II etapu do końca wyścigu) i mistrzostwo Polski w indywidualnym wyścigu szosowym ze startu wspólnego w 1967. Na torze czterokrotnie zdobywał mistrzostwo Polski: 1 x na 4000 m drużynowo na dochodzenie (1969) i 2 x w długodystansowym wyścigu na 50 km (1969, 1970). Ponadto czterokrotnie zdobywał wicemistrzostwo Polski: w 1975 w indywidualnym wyścigu szosowym ze startu wspólnego, w 1966 w szosowym wyścigu drużynowym, w 1967 i 1968 w torowym wyścigu na 4000 m na dochodzenie; trzykrotnie wywalczył brązowy medal mistrzostw Polski: w 1968 – w szosowym wyścigu drużynowym, torowym wyścigu długodystansowym na 50 km i torowym wyścigu na 1000 m ze startu zatrzymanego. W 1967 zwyciężył z drużyną na 4000 m na dochodzenie w zawodach Ogólnopolskiej Spartakiady.
Reprezentował Polskę na mistrzostwach świata i Igrzyskach Olimpijskich. W 1968 zajął 8 miejsce na torowych mistrzostwach świata w wyścigu na 4000 m na dochodzenie indywidualnie. W tym samym roku startował też na Igrzyskach Olimpijskich, zajmując 5-8 m. w wyścigu na 4000 m na dochodzenie drużynowo. Na Igrzyskach Olimpijskich w Montrealu (1976) był rezerwowym polskiej kadry szosowej, a przed ewentualnym startem doznał kontuzji.
Czterokrotnie wystąpił w indywidualnym wyścigu szosowym na mistrzostwach świata (1970 – 46 m., 1973 – 5 m. w wyścigu, który wygrał Ryszard Szurkowski przed Stanisławem Szozdą, 1974 – 19 m., 1975 – zdyskwalifikowany) i trzykrotnie w szosowym wyścigu drużynowym MŚ (1969 – 4 m., 1970 – 6 m., 1974 – 7 m.).
Trzykrotnie startował w Wyścigu Pokoju (1970 – 9 m. i wygrany etap, 1971 – 21 m., 1976 – 34 m.). Ponadto w 1970 wygrał Wyścig dookoła Szkocji, w 1974 był trzeci w klasyfikacji końcowej Tour de Pologne, w 1967, 1972 i 1976 wygrał po jednym z etapów Tour de Pologne.
W 1969, 1970 i 1973 był zwycięzcą plebiscytu "Kuriera Szczecińskiego" na najlepszego sportowca regionu. Po zakończeniu kariery pracował jako trener w Arkonii (1977-1990).
W 1996 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (M.P. z 1997, nr 14, poz. 126) Jest honorowym obywatelem Pyrzyc.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bogdan Tuszyński Złota księga kolarstwa polskiego, wyd. Polska Oficyna Wydawnicza "BGW", Warszawa 1995
- Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński, Od Chamonix i Paryża do Vancouver. Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2010, wyd. Fundacja Dobrej Książki
- Polski Komitet Olimpijski: Wojciech Matusiak – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl (pol.). www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-12-21].
- Wojciech Matusiak Biography and Olympic Results, Sports-Reference.com [dostęp 2011-06-05] (ang.).
- Polscy kolarze szosowi
- Polscy kolarze torowi
- Polscy kolarze na igrzyskach olimpijskich
- Polscy olimpijczycy (Meksyk 1968)
- Polscy trenerzy kolarstwa
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Ludzie sportu związani ze Szczecinem
- Urodzeni w 1945
- Ludzie urodzeni w Sierakowie
- Zwycięzcy Tour de Pologne