Wola Krzywiecka
49°48′20″N 22°34′19″E/49,805556 22,571944| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2020) |
492[2] |
| Strefa numeracyjna |
16 |
| Kod pocztowy |
37-755[3] |
| Tablice rejestracyjne |
RPR |
| SIMC |
0605312[4] |
Położenie na mapie gminy Krzywcza  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu przemyskiego  | |
| 49°48′20″N 22°34′19″E/49,805556 22,571944[1]
| |
Wola Krzywiecka – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Krzywcza.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.
Części wsi[edytuj | edytuj kod]
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0605329 | Dół | część wsi |
| 0605335 | Gawron | część wsi |
| 0605341 | Kamionka | część wsi |
| 0605358 | Kijów | część wsi |
| 0605364 | Potasz | część wsi |
Historia[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość położona w większej części w pobliżu potoku o nazwie Kamionka. W 1443 roku należała do dóbr krzywieckich stanowiąc własność Jana i Chabra z Krzywczy. W 1486 roku była własnością Rafała z Krzywczy. W XVI w. właścicielami Woli Krzywieckiej byli Orzechowscy, a następnie Krasiccy. Wieś położona w powiecie przemyskim, była własnością Krasickich i Mikołaja Stawskiego, jej posiadaczem był Samuel Strupczowski, została spustoszona w czasie najazdu tatarskiego w 1672 roku[6].
W XIX w. właścicielem był Joachim Boznański cześnik kruszwicki, a następnie Józef Pawlikowski, Kazimierz hr. Starzeński i Adam hr. Starzeński. W 1880 r. własność Bolesława Jocza. Wtedy w miejscowości znajdowało się ok. 50 domów z 541 mieszkańcami (509 grek., 20 rzym., 12 mojż.). Ostatnimi dziedzicami Woli Krzywieckiej byli Bocheńscy.
W 1507 roku istniała w miejscowości parafia prawosławna, która 1628 r. była w zarządzie dwóch popów, a następnie w 1785 roku greckokatolicka. W 1805 roku istniała tu cerkiew, wystawiona kosztem parafian, na którą materiał dało dominium, pod wezwaniem Zaśnięcia NMP. W 1879 roku wybudowano nową cerkiew wraz z dzwonnicą. Nieużytkowana po 1945 roku popadła w ruinę i została rozebrana. W Muzeum Narodowym Ziemi Przemyskiej znajdują się trzy ikony pochodzące z Woli Krzywieckiej.
Rada Szkolna Krajowa utworzyła w dniu 30 czerwca 1875 roku Szkołę Pospolitą w Krzywczy. Była to szkoła jednoklasowa obejmującą swoim zasięgiem Krzywczę, Wolę Krzywiecką i Ruszelczyce. Dnia 16 III 1906 roku Rada Szkolna Krajowa utworzyła w miejscowości szkołę jednoklasową.
W okresie I wojny światowej w dworze i w samej miejscowości stacjonowały wojska rosyjskie oblegające Przemyśl. W 1938 roku było tu 620 grekokatolików na 1120 mieszkańców wsi.
W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie przemyskim w województwie lwowskim.
W latach 1945 - 1946 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 11 Polaków, paląc większość gospodarstw[7].
Wspólnoty wyznaniowe[edytuj | edytuj kod]
Na terenie miejscowości działalność prowadzi placówka misyjna Chrześcijańskiej Wspólnoty Ewangelicznej[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 150084
- ↑ Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 16 [dostęp 2022-01-23]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1477 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Andrzej Gliwa, Wykaz zniszczeń we wsiach i miastach ziemi przemyskiej po najeździe tatarskim z 1672 roku : (cz. I), w: Prace Historyczno-Archiwalne, Tom 13 (2003), Rzeszów 2003, s. 180.
- ↑ Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 730, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.
- ↑ Zbory i placówki [online], chwe.pl [dostęp 2023-08-15].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Krzywiecka Wola, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 808.
- Wola Krzywiecka na stronie gminy. krzywcza.eu. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-16)].
