Wyrtgeorn
| Książę słowiański | |
| Dane biograficzne | |
| Data śmierci | |
|---|---|
| Żona | |
| Dzieci | |
Wyrtgeorn (żył w XI wieku) – książę słowiański.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Zgodnie z przekazem kroniki Florencjusza z Worcester z początków XII wieku Wyrtgeorn miał być królem Słowian i teściem Haakona, syna jarla Eryka z Lade[1]. Według tegoż kronikarza Wyrtgeorn miał poślubić siostrę króla Danii i Anglii Knuta Wielkiego, a więc córkę Swena Widłobrodego. Żona księcia jest identyfikowana ze wspomnianą w Liber vitae siostrą Kanuta, Świętosławą[2]. Pochodzenie Wyrtgeorna nie jest znane. Zdaniem badaczy Wyrtgeorn był księciem pomorskim lub obodrzycko-wagryjskim. Bywa utożsamiany ze wspomnianym w 1026 na dworze króla Kanuta Wrytsleofem[1]. Inne hipotezy głoszą, jakoby Wyrtgeorn był Brytem lub następcą Burysława[3].
Zgodnie ze wzmianką Florencjusza Wyrtgeorn miał z siostrą Kanuta córkę Gunhildę, wydaną w 1029 za jarla norweskiego Haakona, a następnie hrabiego angielskiego Haralda Thorkelssona[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, Szczecin 2005, s. 43.
- ↑ R.T. Prinke, Świętosława, Sygryda, Gunhilda. Tożsamość córki Mieszka I i jej skandynawskie związki, [w:] „Roczniki Historyczne”, t. LXX (2004), Poznań – Warszawa 2004, s. 102.
- ↑ E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, Szczecin 2005, s. 43, przyp. 45.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Edward Rymar, Rodowód książąt pomorskich, Szczecin: Książnica Pomorska, 2005, s. 43, ISBN 83-87879-50-9, OCLC 69296056.
- Prinke R.T., Świętosława, Sygryda, Gunhilda. Tożsamość córki Mieszka I i jej skandynawskie związki, [w:] „Roczniki Historyczne”, t. LXX (2004), Poznań – Warszawa 2004, ISBN 83-7063-429-X, s. 102.