Władysław Ozga
Data i miejsce urodzenia |
22 marca 1906 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
18 kwietnia 1973 |
Poseł na Sejm PRL III i IV kadencji | |
Okres |
od 1961 |
Przynależność polityczna | |
Odznaczenia | |
Władysław Ozga (ur. 22 marca 1906 w Brzózie, zm. 18 kwietnia 1973 w Warszawie) – polski nauczyciel i polityk ludowy, poseł na Sejm PRL III i IV kadencji.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Piotra. W 1925 wstąpił do Centralnego Związku Młodzieży Wiejskiej, był działaczem Stowarzyszenia Akademickiej Niezależnej Młodzieży Ludowej „Orka” oraz Towarzystwa Oświaty Demokratycznej „Nowe Tory”. W 1930 przystąpił do Związku Młodzieży Wiejskiej RP „Wici”. W okresie 1928–1933 pracował w szkołach podstawowych powiatu puławskiego do czasu uzyskania wykształcenia wyższego w Wyższym Kursie Nauczycielskim w Poznaniu. W czasie okupacji niemieckiej członek komendy Batalionów Chłopskich obwodu puławskiego. Organizował tajne nauczanie, sprawował funkcję delegata Rządu, współpracował z konspiracyjnym pismem „Orle Ciosy”. Sprawował funkcję wiceprzewodniczącego zarządu głównego Związku Nauczycielstwa Polskiego oraz dyrektora Departamentu Planowania w Ministerstwie Oświaty, w 1968 został radcą ministra oświaty.
W 1944 wstąpił do Stronnictwa Ludowego, w którym był członkiem Rady Naczelnej, a następnie do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. W ZSL był członkiem Naczelnego Komitetu (1964–1969) i Głównej Komisji Rewizyjnej (1969). Wszedł w skład prezydium Komisji Oświaty NK ZSL. W 1961 i 1965 uzyskiwał mandat posła na Sejm PRL z okręgów kolejno Radom i Końskie. Przez dwie kadencje zasiadał w Komisji Oświaty i Nauki.
Publikował prace z zakresu polityki oświatowej i organizacji szkolnictwa, pisywał do „Zielonego Sztandaru”.
Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 143 rząd 2 grób 7)[1].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie, w 1948[2] i 1955[3])
- Krzyż Walecznych
- Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)[4]
- Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1966)[5]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Cmentarz Stare Powązki: BARBARA OZGA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-09-11] .
- ↑ M.P. z 1948 r. nr 67, poz. 491.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 89, poz. 1089.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 103, poz. 1410.
- ↑ Nadzwyczajna sesja Sejmu, „Trybuna Robotnicza”, nr 172, 22 lipca 1966, s. 1.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Absolwenci poznańskich szkół i uczelni
- Członkowie Centralnego Związku Młodzieży Wiejskiej
- Członkowie Komend Obwodów BCh
- Członkowie Związku Młodzieży Wiejskiej RP Wici
- Członkowie Związku Nauczycielstwa Polskiego
- Działacze Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego
- Nauczyciele II Rzeczypospolitej
- Odznaczeni Medalem 10-lecia Polski Ludowej
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945
- Odznaczeni Odznaką 1000-lecia Państwa Polskiego
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Pochowani na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
- Politycy Stronnictwa Ludowego (1944–1949)
- Polscy publicyści
- Posłowie z okręgu Końskie (PRL)
- Posłowie z okręgu Radom (PRL)
- Urodzeni w 1906
- Zmarli w 1973