Przejdź do zawartości

Władysław Pilin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Pilin
Ilustracja
Kraj działania

II Rzeczpospolita

Data i miejsce urodzenia

27 lipca 1894
Rzepniów

Data i miejsce śmierci

3 stycznia 1956
Gliwice

Miejsce pochówku

cmentarz Mater Dolorosa w Bytomiu

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

4 lipca 1909

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Odznaka pamiątkowa „Orlęta”

Władysław Pilin (ur. 27 lipca 1884 w Rzepniowie, zm. 3 stycznia 1956 w Gliwicach[1]) – polski duchowny rzymskokatolicki, kapelan wojskowy.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1905 ukończył c. k. V Gimnazjum we Lwowie, następnie wstąpił do seminarium duchownego w tym mieście, studiując na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Lwowskiego[1]. Studia ukończył w 1909 i 4 lipca 1909 otrzymał święcenia kapłańskie[1]. Następnie pracował w Skałacie (1909–1911), Brzeżanach (1911–1912) i Kołomyi (1912–1915). Tam działał w Towarzystwie Gimnastycznym „Sokół”. W 1915 został zmobilizowany jako kapelan do armii Austro-Węgier. Służył na froncie bukowińskim, rumuńskim i wołyńskim. Od 11 listopada 1918 w Wojsku Polskim, był kapelanem w 19 Pułku Piechoty, następnie (od 18 sierpnia 1919) proboszczem 9 Dywizji Piechoty i Grupy Poleskiej. Później był dziekanem 5 Armii. W latach 1921–1930 w stopniu proboszcza (ze starszeństwem od 1 czerwca 1919) był katechetą i kapelanem Korpusu Kadetów Nr 1 we Lwowie. W latach 1932–1933 administrował parafią w Stanisławowie, z dniem 1 sierpnia 1933 został przeniesiony w stan spoczynku[1]. W 1933 otrzymał godność szambelana papieskiego[1].

W latach 1933–1946 mieszkał we Lwowie, gdzie był rektorem Kościoła św. Teresy przy klasztorze ss. Opatrzności Bożej i pracował jako katecheta. Był także redaktorem „Gazety Kościelnej” - tygodnika dla duchowieństwa[2].

W 1946 wyjechał do Bytomia, tam pracował jako katecheta w Zakładzie Dobrego Pasterza prowadzonym przez siostry Opatrzności Bożej (do 1950)[1].

Zmarł w Gliwicach. Został pochowany na cmentarzu Mater Dolorosa w Bytomiu[1].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i Mariusz Leszczyński Księża diecezjalni Archidiecezji Lwowskiej obrządku łacińskiego. Słownik biograficzny, wyd. IPN, Warszawa 2020, s. 606–607.
  2. Władysław Red Pilin, Gazeta Kościelna : tygodnik dla duchowieństwa. R.46, 1939, nr 8, „Biblioteka Jagiellońska, 484 III czasop.”, 19 lutego 1939 [dostęp 2023-02-09].
  3. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924, wyd. Warszawa 1926, s. 28.
  4. a b c d Na podstawie portretu [1].
  5. M.P. z 1926 r. nr 23, poz. 61 „za zasługi, położone na polu pracy wychowawczej w wojsku”.