XVI Puchar Gordona Bennetta (balonowy)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
XVI Balonowy Puchar Gordona Bennetta
Antwerpia (1926) Detroit (1928)
Ilustracja
Od lewej stoją: Rasmussen (członek komitetu organizacyjnego.) , Le Galle, Schlosser i Hill (zwycięzcy zawodów). Poniżej: Morton (po lewej), Boettner
Data

10 września 1927

Miejscowość

Detroit

Organizator

FAI

Liczba zawodników

15 załóg

Liczba reprezentacji

7

Zwycięzcy
 Stany Zjednoczone

Edward J. Hill
Artur G. Schlosser

XVI Puchar Gordona Bennetta – zawody balonów wolnych o Puchar Gordona Bennetta zorganizowane 10 września w 1927 roku w Detroit.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Po wygraniu przez Warda Tunte van Ormana i Waltera W. Mortona organizowanych przez Belgię XV zawodów o puchar, zawody w 1927 roku miały ponownie zorganizować Stany Zjednoczone. Dla zawodników z Europy problemem były duże koszty podróży i przewiezienia balonu statkiem do USA. Dlatego część zawodników do udziału w zawodach zaprosiła osoby niezwiązane z baloniarstwem. Zwycięzcy wielu zawodów Belgowi Ernestowi Demuyterowi towarzyszył belgijski rzeźbiarz Pierre de Soete, a Ernestowi Maag zaprosił mistrza świata w boksie Erniego Nagrli. Było to dla nich przygoda, za którą byli gotowi zapłacić. Pierre de Soete po przybyciu do USA pod koniec sierpnia oświadczył, że jest nie tylko nowicjuszem, ale nigdy nie latał balonem[1].

Dwóch z niemieckich zawodników nosi to samo imię i nazwisko Hugo Kaulen. Nie jest to pomyłka, tylko ojciec, który wystartował na balonie Bramen, i syn startujący na balonie Ernst Brandenburg. Balony niemieckie zostały dopuszczone do udziału w zawodach po raz pierwszy od zakończenia I wojny światowej[2]. Eliminacje zostały przeprowadzone w maju 1927 roku w Gelsenkirchen[3].

Amerykańskie eliminacje były planowane na 5 maja w Akron (Ohio), ale zostały przeniesione na 30 maja i odbyły się podczas obchodów Memorial Day[4]. Wzięło w nich udział 15 balonów, a zwycięzcą został Ward T. Van Orman[5]. Po przebyciu 718 mil wylądował w Hancock, drugi balon pilotowany przez E. J.Hilla po przebyciu 650 mil wylądował w Skowhegan, a trzeci W.E. Kepnera po locie na odległość 595 mil wylądował w Biddleford[6].

Początkowo planowano, że zawody odbędą się w Denver, ale w maju zapowiedziano przeniesienie miejsca startu do Detroit. Ich rozpoczęcie zaplanowano na 10 września[7]. Ostateczna decyzja została podjęta w lipcu, po deklaracji Denver, że nie jest w stanie zorganizować tej imprezy[8].

Uczestnicy[edytuj | edytuj kod]

Zajęte

miejsce

Balon[9] Pojemność Załoga

pilot

pomocnik pilota[10]

Kraj Czas

lotu

[h]

Odległość

[w km]

Państwo

Miejsce lądowania

1. Detroit Edward J. Hill

Artur G. Schlosser

 Stany Zjednoczone 48:00 1198,00 USA

Baxley[11]

2. Barmen Hugo Kaulen senior

Alexander Dahl

 Rzesza Niemiecka 48:00 1106,00 USA

Fort Valley[11]

3. Godyear VI Ward Tunte van Orman

Walter W. Morton

 Stany Zjednoczone 51:31 1102,00 USA

Wawerly[11]

4. La Fayette Georges M. Blanchet

George Legalee

 Francja 1091,00 USA

Wawerly Hall[11]

5. Hispania mjr Enrice Maldonado

mjr Benito Molas

 Hiszpania 1038,00 USA

Eutawville[11]

6. Belgica Ernest Demuyter

Pierre de Soete

 Belgia 31:00 965,00 USA

Foresburg[12]

7. Münster VIII Ferdinand Eimeimacher

dr Rudolph Predeck

 Rzesza Niemiecka 40:00 925,00 USA

Simpson Ferry

(Columbia)

8. Dux lt Domenico Leone

Ugo Medori

 Włochy 917,00 USA

Newberry[12]

9. Paris-Bruxelle Maurice Bienaimé

Alexander Veenstra

 Francja 888,00 USA

Dunn[11]

10. US Army William E. Kepner

lt William Olmstead Eareckson

 Stany Zjednoczone 852,00 USA

York[11]

11. Wallonie Phillippe Quersin

Theis M.

 Belgia 852,00 USA

Greenville[11]

12. Rex Maj. Eraldo Ilari

Cap. Guiseppe Paonessa

 Włochy 804,00 USA

Moresborro[12]

13. Helvetia Ernest Maag

Erni Nägeli

 Szwajcaria 22:00 748,00 USA

Sharpsburg[12]

14. Bee Cpt.G.F. Maeger

SqLd. R.S.Booth

 Wielka Brytania 724,00 USA

Randolf[12]

15. Ernst

Brandenburg

dr Reinhold Halben

Hugo Kaulen jr.

 Rzesza Niemiecka 4:00 80,00 USA

Sugar Island

(Jezioro Eire)[12]

Przebieg zawodów[edytuj | edytuj kod]

Balony startowały z prywatnego lotniska Henry'ego Forda[2]. Napełnianie balonów rozpoczęto przed 4 rano. Start nastąpił o 16 po południu. Zanim balony wystartowały, nad widzami przeleciało 16 samolotów z bazy Selfridge Field. Mt. Clemens[13]. Sygnał do startu dal syn Forda Edsel. Pierwszy przy dźwiękach hymnu wystartował balon hiszpański. Z trzech niemieckich jako pierwszy startował Ernst Brandenburg. Jednak podczas jego startu zamiast hymnu odegrano niemiecką pieśń patriotyczną Die Wacht am Rhein, co spowodowało protesty zawodników. Dlatego hymn został odegrany podczas startu kolejnego balonu niemieckiego Münster VIII[2].

Balony poleciały w kierunku wschodnim, skręcając na północ w kierunku jeziora Erie. Zbliżająca się burza zmusiła po 4 godzinach lotu do lądowania niemiecki balon Ernst Brandenburg na malej wyspie na jeziorze Sugar Island. Większość balonów przeleciała na obszarem burzowym na dużych wysokościach. Demuyter musiał lądować, ponieważ lina manewrowa, która zwisała z balonu, zaplatała się w korony drzew[2].

Zwycięzca i najlepsze załogi wylądowały w stanie Georgia, pozostałe głównie w stanach Karolina Południowa i Północna[11].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Belgian balloonist arrives for air race, „Evening Star”, 30 sierpnia 1927, s. 18, ISSN 2331-9968 [dostęp 2020-01-27].
  2. a b c d 16th Coupe Aéronautique Gordon Bennett - Detroit (USA) 1927 [online], www.fai.org, 2 sierpnia 2017 [dostęp 2020-01-27] (ang.).
  3. Germany holds first..., „Evening Star”, 15 maja 1927, ISSN 2331-9968 [dostęp 2020-01-27].
  4. Change balloon date, „Douglas Daily Dispatch”, 6 maja 1927, THREE [dostęp 2020-01-27].
  5. Veteran balloonist..., „Evening Star”, 3 czerwca 1927, s. 17, ISSN 2331-9968 [dostęp 2020-01-27].
  6. Van Orman officially wins the balloon race, „Evening Star”, 10 czerwca 1927, s. 16, ISSN 2331-9968 [dostęp 2020-01-27].
  7. Aeronauts eager for balloon test, „Evening Star”, 8 maja 1927, s. 14, ISSN 2331-9968 [dostęp 2020-01-27].
  8. Detroit gets air event, „Evening Star”, 27 lipca 1927, s. 13, ISSN 2331-9968 [dostęp 2020-01-27].
  9. Detroit, USA 1928 - Zawody o Puchar Gordona Bennetta - Balony - Medale na skrzydłach [online], medalenaskrzydlach.pl [dostęp 2020-01-25].
  10. Results [online], web.archive.org, 17 września 2016 [dostęp 2020-01-26] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-17].
  11. a b c d e f g h i United States entry seems to be winner, „Douglas Daily Dispatch”, 13 września 1927 [dostęp 2020-01-27].
  12. a b c d e f Seven balloons in Bannett Race yet, „The Indianapolis Times”, 12 września 1927 [dostęp 2020-01-27].
  13. American Entrants in balloon race, „Evening Star”, 11 września 1927, s. 18, ISSN 2331-9968 [dostęp 2020-01-27].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]