Przejdź do zawartości

Zadnia Murańska Przełęcz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zadnia Murańska Przełęcz
Ilustracja
Widok z Doliny Jaworowej
Państwo

 Słowacja

Wysokość

ok. 1370 m n.p.m.

Pasmo

Karpaty, Tatry Bielskie

Sąsiednie szczyty

Murań, Mały Murań

Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Zadnia Murańska Przełęcz”
Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Zadnia Murańska Przełęcz”
Ziemia49°15′16″N 20°09′47″E/49,254444 20,163056

Zadnia Murańska Przełęcz (ok. 1370 m) – jedna z trzech Murańskich Przełęczy w zachodniej części słowackich Tatr Bielskich, najdalej z nich wysunięta na wschód. Znajduje się w ich grani głównej, pomiędzy Murańską Turnią (ok. 1400 m) na zachodzie i Muraniem na wschodzie (1890 m)[1]. Znajduje się zaraz po wschodniej stronie Murańskiej Turni. W stosunku do Murania jest to przełęcz bardzo głęboka (deniwelacja wynosi 520 m). Jej południowo-zachodnie stoki stromo opadają do koryta Jaworowego Potoku. Porastający je las powaliła wichura w maju 1968 r. Stoki północno-wschodnie nieco mniej stromo opadają do dna górnej części Doliny Międzyściennej. Porasta je piękny las bukowo-jaworowy[2].

Nazwę przełęczy po raz pierwszy podał Władysław Cywiński w 4 tomie przewodnika Tatry. Wśród wszystkich trzech Murańskich Przełęczy Zadnia jest najważniejsza. Na nią wyprowadzają ścieżki z Polany pod Muraniem, Doliny Międzyściennej i z Zakryw, z przełęczy tej prowadzi też ścieżka na Bujakową Płaśń. Wszystkie te przejścia opisuje Wł. Cywiński w swoim przewodniku. Obecnie jednak cały obszar Tatr Bielskich to zamknięty dla turystów i taterników obszar ochrony ścisłej, opisane ścieżki są nieznakowane, przejście nimi jest zabronione[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska, Bedeker tatrzański, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, ISBN 83-01-13184-5
  2. a b Władysław Cywiński, Tatry Bielskie, część zachodnia. Przewodnik szczegółowy, tom 4, Poronin: Wydawnictwo Górskie,1997|, ISBN 83-7104-015-6